A CRANIOMETRIC ANALYSIS OF DOGS (CANIS FAMILIARIS) FOR THE PURPOSE OF IDENTIFYING ARCHEOZOOLOGICAL MATERIAL

Kraniometrija se koristi u više disciplina, uključujući antropologiju, forenziku, arheozoologiju i neuroznanost. Za upotrebu u kraniometrijskim studijama konstruirano je više metoda. Tradicionalna morfometrija,odnosno jednodimenzionalna mjerenja koriste dvije zadane točke koje obično opisuju udaljenosti, kao što su duljina, širina ili visina, ali se mogu dodati i omjeri i kutovi. Geometrijska morfometrija, točnije orijentirne metode, koriste dvodimenzionalne (2D) ili trodimenzionalne (3D) koordinate morfoloških orijentira na uzorku kako bi se opisao njegov oblik. Ovo istraživanje imalo je za cilj korištenje obje morfometrijske metoda za usporedbu 43 lubanje, od čega 41 lubanju psa i 2 vuka. Morfometrija temeljena na pomičnoj mjerki i na digitalnoj slici dala je slične rezultate, pokazujući trendove za veće i brahiocefalične pasmine. Geometrijske morfometrijske metode pokazale su slične skupine pasmina prema analizi glavne komponente, kao i vidljive razlike u pojedinih pasmina u odnosu na srednje vrijednosti uzorka. Navedeni pristupi mogu se koristiti za usporedbu i/ili određivanje arheozooloških uzoraka lubanja pasa.Craniometry has been used in multiple disciplines, including anthropology, forensic science, archaeozoology, and neuroscience. Multiple methods have been constructed for their use in craniometric studies. Traditional morphometrics, one-dimensional measurements are used from two set points, usually describing distance, such as length, width, or height, but also ratios and angles can be added. Geometric morphometrics, specifically landmark methods, twodimensional (2D) or three-dimensional (3D) coordinates of morphological landmarks on the specimen are recorded in order to describe the shape of the specimen. This study aimed to use methods from both categories of morphometrics to compare 43 skulls, from 41 dogs and 2 wolves. Both calliper-based and digital image-based morphometrics yielded similar results, showing trends for larger breeds and the brachycephalic breeds in the samples. The geometric morphometric methods showed similar clusters of breeds showing similarities according to the Principal Component Analysis, as well as showing visible differences in certain breeds compared to the means of the sample. These approaches could be readily used for comparison and/or determination of archaeozoological specimens of dog skulls