PSEUDOMONAS AERUGINOSA - REZISTENCIJA NA ANTIBIOTIKE

P. aeruginosa je ubikvitarna gram-negativna, aerobna štapićasta bakterija koja ne stvara spore. Oportunistički je patogen, a visoka stopa smrtnosti posljedica je kombinacije oslabljene obrane domaćina, otpornosti bakterija na antibiotike, proizvodnje izvanstaničnih bakterijskih enzima, toksina i stvaranja biofilma. Bakterije unutar biofilma mogu međusobno komunicirati, izbjeći imunološki odgovor, oduprijeti se antimikrobnoj terapiji te koristiti zalihu hranjivih tvari.Regulacija različitih procesa važnih za adaptaciju i opstanak bakterije u okolišu, kao što je stvaranje biofilma, kontrolirana je QS sustavom.Infekcije P. aeruginosamogu zahvatiti bilo koji dio tijela. Čest je uzročnik bolničkih infekcija koje se manifestiraju kao upala pluća, infekcije kirurških rana, mokraćnog sustava ili bakterijemije. Jedan od najvažnijih aspekata kontrole infekcija P. aeruginosa je prevencija. Infekcije koje uzrokuje ova bakterija teško je izliječiti zbog izražene prirođene i stečene rezistencije na antibiotike. Empirijsko liječenje pseudomonasnih infekcija često uključuje ranu kombiniranu terapiju s dva antipseudomonasna antibiotika.Sve je učestalija rezistencija kliničkih izolata P. aeruginosa na karbapeneme.Stjecanje gena koji kodiraju karbapenemazu izuzetno je važan mehanizam rezistencije. Ove β-laktamaze mogu hidroliziratikarbapeneme i dati otpornost na gotovo sve β-laktamske antibiotike. Karbapenemaze nisu intrinzično izražene u P. aeruginosa, već ih kodiraju heterologni geni stečeni horizontalnim prijenosom, te imaju epidemijski potencijal.P. aeruginosais a ubiquitous gram-negative, aerobic rod-shaped, non-sporeformingbacterium. It is an opportunistic pathogen with highmortality due to a combination of weakened host defenses, antibiotic resistance, production of extracellular bacterial enzymes, toxinsand biofilm production. Bacteria within the biofilm can communicate with eachother, evade immune defenses, resistant microbial therapy, and obtain nutrients. The regulation of various processes important for the adaptation and survival of bacteria in the environment, such as biofilm production, is controlled by QS. P. aeruginosa infection can affect any part of the body. It is a common cause of nosocomial infections that manifest as pneumonia, surgical wound infections, urinary tract infections, or bacteremia. One ofthe most important aspects of controlling P. aeruginosa infections is prevention. Infections caused by this bacterium are difficult to cure due to its intrinsic and acquired antimicrobial resistance. Empiric treatment of P. aeruginosa infections often includes early combination therapy with two antipseudomonal antibiotics. Resistance of clinical isolates of P. aeruginosa to carbapenems is increasing. Acquisition of carbapenemase encoding genes is an extremely important mechanism. These βlactamases can hydrolyze carbapenems and confer resistance to almost all β-lactam antibiotics. Carbapenemases are not intrinsically expressed in P. aeruginosa, but are encoded by heterologous genes acquired by horizontal transfer and have epidemic potential