Działania pracodawcy społecznie odpowiedzialnego wobec pracowników w wieku okołoemerytalnym

Dla współczesnej organizacji szczególnego znaczenia nabiera na tle zmian demograficznych idea zarządzania wiekiem. Szeroko rozumiany rozwój pracownika to proces przebiegający w określonych dla czasu jego kariery okresach, dla których kluczowe znaczenia ma jego wiek. Każdy jej etap powinien przygotowywać pracownika do kolejnego, wyższego poziomu zawodowych wyzwań, powiązanego z nowym wymiarem jego dojrzałości. Utrzymanie aktywności zawodowej pracowników związane jest zatem z umiejętnością zarządzania ich karierą. Tu wyróżnić możemy kontekst organizacyjny i indywidulany, powiązany z decyzyjnością samego pracownika w zakresie wyznaczania oraz osiągania celów. Na poziomie organizacji wskazany obszar działań powinien mieć postać procesu związanego z planowaniem, wdrażaniem oraz monitorowaniem. Zwrócenie uwagi na istotność jego etapowości, może pozwolić na uwzględnienie aspektu indywidualnego w odniesieniu do potrzeb i oczekiwań pracowników. Sfera omawianego procesu związana z planowaniem ścieżek kariery pracowników 50+, jak wynika z przeglądu literatury i wypowiedzi respondentów, posiada luki. Pojawiające się problemy w sferze zarządzania zasobami ludzkimi w organizacjach, na tle postępującej tendencji związanej ze starzeniem się populacji aktywnych zawodowo pracowników, pozwoliły na zdefiniowanie problemu badawczego. Odniesiono go do analizy czynników kształtujących politykę personalną organizacji wobec pracowników w wieku okołoemerytalnym. Na podstawie przeglądu zgromadzonej literatury potwierdzono, że problem jest istotny także dla koniecznych do podjęcia przez organizacje działań w przyszłości. Analiza literatury w zakresie metod badawczych ukierunkowała wybór metod jakościowych do realizacji zaplanowanych badań. Ponadto badania jakościowe wydały się autorce odpowiednie dla zrozumienia postaw determinujących utrzymanie aktywności zawodowej pracowników w wieku okołoemerytalnym w ciągu trwania ich życia. Zwrócić tu należy uwagę, że dla badań jakościowych istotne jest właśnie doświadczenie