Tekst pokazuje starość, czas i samorealizację jako trzy kategorie powiązane ze sobą, bardzo ważne w gerontologii społecznej. Zjawiska te mają subiektywny oraz obiektywny charakter i choć samorealizacja łączy się z podmiotowym, subiektywnym sposobem jej osiągania, to jednak w różny sposób wspomagana uzyskuje ogólniejsze, bardziej zobiektywizowane znaczenie. Potrzeba samorealizacji jest celem ludzkiego życia uzyskiwanym przez ludzi dorosłych, nierzadko dopiero starszych, za sprawą różnorodnych form własnej aktywności oraz programów ich wspomagających o zasięgu lokalnym i ogólnokrajowym. Projekty te są ważne w dobie dynamicznie starzejącego się polskiego społeczeństwa. Podane przykłady konkretnych działań seniorów dowodzą, że rozwój człowieka ...