Selective mutism – characteristics of the therapeutic proces during the Covid-19 pandemic.

Mutyzm wybiórczy jest zaburzeniem o podłożu lękowym. Jest trudnym doświadczeniem dla osoby zmagającej się z tym zaburzeniem, jak i dla jej najbliższych. Terapia jest czasochłonna i wymaga cierpliwości. Najbardziej znane nam metody terapeutyczne wymagają spotkań w trybie stacjonarnym z udziałem terapeuty i członka rodziny. Jak radzono sobie z terapią mutyzmu wybiórczego w Polsce wraz z początkiem pandemii wirusa Covid-19? Celem pracy było zbadanie, jak zmieniła się liczba dzieci ze zdiagnozowanym mutyzmem selektywnym w trakcie pandemii oraz jak wyglądała wtedy terapia tego zaburzenia. Badania zostały przeprowadzone w formie ankiet online wśród logopedów i psychologów. Wyniki ukazały, iż większość specjalistów nie wie, czy liczba dzieci ze zdiagnozowanym mutyzmem wybiórczym wzrosła, czy spadła. Co więcej, okazało się iż jest możliwa terapia MW w trybie zdalnym, jednak większość badanych była zgodna co do jej mniejszej skuteczności. Jeśli terapie odbywały się w trybie stacjonarnym, jako najbardziej uciążliwe ankietowani wskazywali nakaz zakrywania nosa i ust, czy niemożność wejścia rodziców do placówki, w której odbywa się terapia.Selective mutism is an anxiety disorder. It is difficult experience for a person struggling with this disorder and his/her immediate family. Therapy requires a lot of time and patience. The most common therapeutic methods requires stationary meetings with a therapist and a family member. But how did the therapy look during COVID-19 pandemic? The main aim of this master’s thesis was to explore how the number of children with selective mutism has changed. Obtained results showed that specialists do not know whether the number of children diagnosed with mutism has increased or decreased. What is more, it turned out that the remote therapy is possible but is also less effective than stationary one. When the therapies have stationary form, respondents indicated the order to cover the nose and mouth or the inability of parents to enter the facility, where the therapy takes place, as the most burdensome. Research has been conducted with the use of online survey which was targeted at therapists and psychologists