Psychotherapists attachment style and psychosocial traits and attitude towards online psychotherapy.

Celem niniejszej pracy było zbadanie związku pomiędzy wymiarami więzi i wymiarami osobowości modelu Wielkiej Piątki a nastawieniem wobec e-terapii w grupie psychoterapeutów. Analizie poddano również związki nastawienia wobec e-terapii i wieku, a także stażu prowadzenia psychoterapii. Hipotezy dotyczyły także porównania nastawienia do e-terapii w grupie psychoterapeutów wywodzących się z różnych nurtów (psychodynamiczny i poznawczo-behawioralny), prowadzących różne formy psychoterapii (indywidualna i formy: rodzinna, par i małżeństw, grupowa) oraz mających lub nie doświadczenie w prowadzeniu e-terapii przed pandemią COVID-19. W ramach badania dokonano tłumaczenia i wstępnej adaptacji do warunków polskich narzędzia UTAUT-T, mierzącego nastawienie psychoterapeutów do e-terapii w formie wideokonferencji.Analizie poddano wyniki 163 psychoterapeutów w wieku 24-84 lat (M = 43,14, SD =10,52). Większość badanych stanowiły kobiety (86%). Posłużono się trzema narzędziami badawczymi: Skalą Experience in Close Relationship-Revised (ECR-R) w polskiej, skróconej wersji Lubiewskiej i in. (2016), Krótkim Inwentarzem Osobowości TIPI (TIPI-PL) Sorokowskiej, Słowińskiej, Zbieg i Sorokowskiego (2014) oraz Skalą The Unified Theory of Acceptance and Use of Technology – Therapist Version (UTAUT-T) Békés, Aafjes-van Doorn, McCollum, Prout, i Hoffman (2021) w polskiej wersji przetłumaczonej przez autorkę badania. Wykorzystano również arkusz danych socjodemograficznych i dotyczących praktyki psychoterapeutycznej własnego autorstwa.Wykazano, że otwartość na doświadczenie pozostaje w związku z nastawieniem do e-terapii w grupie psychoterapeutów. Wyniki przekonują także o występowaniu różnic w nastawieniu pod względem nurtu psychoterapii. Dowiedziono również, że prowadzenie e-terapii przed pandemią wiązało się z pozytywniejszym wobec niej nastawieniem. Częściowo potwierdzono hipotezy kierunkowe dotyczące współwystępowania wymiaru niepokoju, a także ugodowości z nastawieniem wobec e-terapii. Nie potwierdzono natomiast hipotez dotyczących związku wymiaru unikania, ekstrawersji, sumienności, neurotyczności, a także wieku i stażu prowadzenia psychoterapii a nastawienia wobec e-terapii w grupie psychoterapeutów. Nie zanotowano również różnic w nastawieniu między badanymi prowadzącymi terapię indywidualną i formy grupowe.The aim of this study was to determine the relationship between attachment dimensions and Big Five personality traits and attitude towards online psychotherapy in psychotherapists. Relationship between psychotherapists age and years of providing psychotherapy and attitude toward e-therapy was analyzed as well. Hypotheses regarded also comparison of attitude toward e-therapy in psychotherapists from different paradigms (psychodynamic and cognitive-behavioural), conducting different forms of psychotherapy (individual and forms: family, couples and marital therapy and group therapy), and those who have or lack experience in providing e-therapy before COVID-19 pandemic. As part of the study, the UTAUT-T scale, which measures psychotherapists attitudes toward e-therapy in form of videoconferencing, was translated and initially adapted to polish conditions.The results of 163 psychotherapists, aged 24-84 years (M = 43,14, SD = 10,52) were analysed. The majority of the respondents were women (86%). Three research methods were used: Experience in Close Relationship-Revised Scale (ECR-R) in polish, shortened version by Lubiewska et al. (2016), Ten Item Personality Inventory (TIPI-PL) in the polish adaptation of Sorokowska, Słowińska, Zbieg and Sorokowski (2014), and The Unified Theory of Acceptance and use of Technology – Therapist Version Scale (UTAUT-T) by Békés, Aafjes-van Doorn, McCollum, Prout and Hoffman (2021) in the polish version translated by the author of the study. Sociodemographic and psychotherapeutic practice survey of own authorship was used.The results indicated, that openness to experience correlates with attitudes toward e-therapy in psychotherapists. The differences in attitudes between psychotherapists from disparate paradigms has been observed. The results demonstrate that conduct of e-therapy before the pandemic was associated with more positive attitude towards it. The directional hypotheses regarding anxiety dimension and agreeableness and attitude towards e-therapy were in part confirmed. The hypotheses involving relationship between avoidance dimension, extraversion, conscientiousness, emotional stability, as well as psychotherapists age and experience in providing psychotherapy and attitudes towards e-therapy in psychotherapists were rejected. No differences were found in attitudes between psychotherapists working with individuals and those conducting group, marital, couple and family therapy