Femina viatrix. Polish women travelers and travel writers in the 20th and 21st centuries.

Podróżowanie to czynność, którą od czasu pierwszych konkwistadorów stereotypowo przypisywano mężczyznom. Kobiety rzadziej wyruszały w dalekie podróże, ponieważ zgodnie z konwencją przypadał im obowiązek wychowania dzieci i prowadzenia gospodarstwa domowego. Twierdzenie, że tylko mężczyźni podróżowali, jest mitem. W Polsce na przełomie XX i XXI wieku pierwszy raz na większą skalę zaczynają ukazywać się książki autorstwa podróżniczek. Obecnie wiele kobiet podejmuje się podróżopisarstwa publikując nie tylko w tradycyjnej książkowej formie, ale też multimedialnej, na przykład umieszczając treści na blogach internetowych. W mojej pracy staram się odpowiedzieć na pytania, dlaczego było tak mało podróżujących kobiety i z jakimi problemami musiały się zmierzyć, żeby móc spełniać swoje marzenia, a następnie dzielić się zdobytymi doświadczeniami. Zastanawiam się również jak wygląda podróżowanie współczesnych kobiet i czym charakteryzują się ich twórczość, a także jaki wpływ na ich obecność w podróżniczym polu literackim ma rozwój kultury masowej. Odnoszę się więc do kontekstów historycznych, politycznych, społecznych i kulturowych od końcówki XIX wieku, przez okres międzywojenny i powojenny do XXI wieku. Podejmuję również tematy związane z antropologią mobilności w kontekście feministycznym i staram się odtworzyć podróżniczą herstorię kobiet, wykorzystując do tego sylwetki sześciu różnych podróżniczek oraz ich teksty: Polka w puszczaj Parany Michaliny Isaakowej, Indye i Himalaje. Wrażenia z podróży Ewy Dzieduszyckiej, Mój rok na Syberii Marii Czaplickiej, Blondynka w Japonii Beaty Pawlikowskiej, Burka w Nepalu nazywa się Sari, Edyty Stępczak oraz Groch i kapusta, czyli podróżuj po Polsce! Elżbiety Dzikowskiej.Traveling is an activity that has been stereotypically attributed to men since the first conquistadors. Women less often set out on long journeys because according to the convention they were obliged to raise their children and run a household. The claim that only men traveled is a myth. In Poland at the turn of the 20th and 21st centuries books written by female travelers begin to appear on a larger scale for the first time. Currently many women undertake travel writing by publishing it not only in a traditional book form but also in a multimedia for example by posting content on internet blogs. In my work I try to answer the questions why there were so few traveling women and what problems they had to face to be able to fulfill their dreams and then share their experiences. I also wonder how contemporary women travel and what their works are characterized by as well as what influence the development of mass culture has on their presence in the travel literary field. Therefore I refer to the historical, political, social and cultural contexts of the times from the end of the 19th century through the interwar period and in some cases also after the Second World War and up to the 21st century. I also take up topics related to the anthropology of mobility in a feminist context and I try to recreate the herstory of women's travels using the profiles of six different travelers-women and their texts: Polka w puszczach Parany written by Michalina Isaakowa, Indye i Himaleje. Wrażenia z podróży by Ewa Dzieduszycka, My Siberian Year by Maria Czaplicka, Blondynka w Japonii by Beata Pawlikowska, Burka w Nepalu nazywa się Sari by Edyta Stępczak and Groch i kapusta, czyli podróżuj po Polsce! by Elżbieta Dzikowska