Wpływ interakcji między dwoma powszechnie stosowanymi insektycydami na przeżywanie murarki ogrodowej (Osmia bicornis)

W środowiskach rolniczych może występować równocześnie wiele insektycydów, co pociąga za sobą możliwość interakcji między nimi. Mimo to, dotychczas przeprowadzono jedynie ograniczone badania nad ich interaktywnym działaniem na organizmy niedocelowe, szczególnie w przypadku gatunków pszczół innych niż pszczoła miodna (Apis mellifera). Prezentowane tu badania miały na celu ustalenie, w jaki sposób interakcja dwóch powszechnie stosowanych insektycydów, a mianowicie Closera (substancja czynna: sulfoksaflor) i Karate (substancja czynna: λ-cyhalotryna), wpływa na przeżywanie murarki ogrodowej (Osmia bicornis), rodzimej w Europie pszczoły samotnej, która jest powszechnie używana jako gatunek hodowany do zapylania kwiatów na polach uprawnych i w sadach. W pierwszej części doświadczenia pszczoły eksponowano topikalnie na dwa insektycydy w pełnym układzie dwuczynnikowym, z pięcioma stężeniami każdego pestycydu, a śmiertelność była rejestrowana przez całe życie pszczół. Drugie, analogiczne doświadczenie przeprowadzono narażając pszczoły drogą pokarmową, podając roztwór sacharozy skażony środkiem owadobójczym. PERMANOVA i analiza przeżywalności wykazały, że zarówno insektycydy, jak i ich interakcje znacząco wpłynęły na przeżywalność O. bicornis zarówno w przypadku narażenia topikalnego, jak i doustnego. W obu doświadczeniach niskie stężenia insektycydów wykazywały antagonistyczny wpływ na przeżywalność, wskazując nawet na efekt hormetyczny, gdy oba insektycydy zastosowano w stężeniach zalecanych do stosowania polowego. Wyniki te są zachęcające dla hodowców i pozytywne dla samych pszczół, ponieważ sugerują, że nie ma ryzyka niespodziewanie wysokiego negatywnego wpływu na przeżywalność O. bicornis ze względu na możliwe synergiczne interakcje między tymi dwoma insektycydami. Wyniki te mogą być przydatne w ocenie ryzyka ekologicznego dla obu insektycydów oraz dla lepszego zrozumienia ich interaktywnych skutków dla ważnych gatunków zapylaczy.Multiple insecticides can coexist in agricultural environments, allowing the possibility for them to interact. However, considering the large scope of insecticide products, limited studies have been conducted on their interactive effects, particularly for bee species other than the honey bee (Apis mellifera). This study aimed to determine how the interaction of two commonly used insecticides, namely Closer (active ingredient: sulfoxaflor) and Karate (active ingredient: λ-cyhalothrin), affects the survival of the red mason bee (Osmia bicornis), a solitary bee native to Europe that is also commonly used as a managed species in agricultural fields and orchards. Bees were topically exposed to the two insecticides according to a full-factorial design with five concentrations of each, and mortality was recorded throughout the entire bee lifetime. A second similar experiment was run to expose bees orally through insecticide-contaminated sucrose solution. PERMANOVA and survival analysis revealed that both insecticides and their interaction significantly influenced O. bicornis survival through both topical and oral exposure. In both experiments, low concentrations of the insecticides exhibited antagonistic effects on survival, even indicating a hormetic effect when both insecticides were applied at their recommended field application concentrations. These results are encouraging for farmers and solitary bees, as they suggest that there is no risk of unexpectedly high negative impacts on O. bicornis survival due to possible synergistic interactions between these two insecticides. These results will be useful for the ecological risk assessment of these insecticides and for developing a better understanding of their interactive effects on an important pollinator species