Pogaństwo w Polsce na przestrzeni lat: stare dobre czasy czy uśpione narzucenie kultury?

Od czasu wprowadzenia do chrześcijaństwa i chrztu w 966 r. przez Mieszka II Polska cieszy się słabą opinią jednego z najbardziej religijnych i katolickich krajów w całej Europie Środkowej. Ale co z dominującym kulturowym i tradycyjnym tłem tego kraju, które przetrwało przez słowiańskie pogaństwo na lata przed chrystianizacją? Teza ta wpisuje się zarówno w historyczne, jak i współczesne stanowiska kulturowe Polski, które wywodzą się z dawnych tradycji pogańskich, ale bywają wszechobecne w dzisiejszej kulturze polskiej w sposób subtelny, ale nieunikniony. Artykuł analizuje powtarzające się w historii Polski schematy, w których zjawiska kulturowe starannie ukształtowały się w dualizmie między surowym katolicyzmem a starożytnym pogaństwem. Efektem tej pracy jest ukazanie, jak kultura polska rozwinęła się jako wyraz tożsamości narodowej, zachowując i szanując fundament religijny, który nie jest zgodny z pochodzeniem samej kultury. Uznano za konieczne wykonanie tej pracy badawczej, ponieważ jest zaskakująco mniej opublikowanych prac na ten właśnie temat, zwłaszcza w języku angielskim. Do tej pracy wykorzystano źródła w kilku formach, w tym pierwotne, wtórne i cyfrowe. W pracy znalazły się również wywiady przeprowadzone od ludzi na potrzeby tych badań, co pomogło ukształtować wynik na coś mniej abstrakcyjnego i bardziej praktycznego. Implikacja tej tezy ilustruje wrażliwość współistnienia Kościoła i kultury w Polsce, jednocześnie udowadniając, jak pogaństwo zyskuje na popularności w polskiej kulturze, popkulturze, młodości i dobrze zachowanych tradycjach.Ever since the introduction to Christianity and Baptism in 966 AD by Mieszko II, Poland has maintained a subpar reputation at being one of the most religious and Catholic countries in all Central Europe. But what about the predominant cultural and traditional background of this country that persisted through Slavic Paganism years before the Christianization took place? This thesis undergoes both the historical and contemporary cultural standpoints of Poland which date back to the olden days of Pagan traditions while tending to be omnipresent in today's Polish culture in a subtle yet unavoidable stance. The paper analyzes recurring patterns in Polish history through which the cultural phenomena carefully crafted itself in a duality between stern Catholicism and ancient Paganism. The outcome of this work is to portray how Polish culture developed itself into being an expression of national identity while maintaining and honoring a religious foundation that does not look eye to eye with the origin of the culture itself. It deemed necessary to do this research work as there are surprisingly less amount of published works on this very topic, especially in English. Sources in several forms have been used for this work including primary, secondary, and digital. Interviews taken from people for the sake of this research have also been included in the thesis, which helped shape the result into something less abstract and more practical. The implication of this thesis illustrates the sensitivity of the co-existence between church and culture in Poland, while proving how Paganism is gaining conspicuous popularity in Polish culture, pop-culture, youth, and well-preserved traditions