Stavovi učenika o učenju formativnim vrednovanjem u nastavi prirode i društva

Rad problematizira formativno vrednovanje u nastavi Prirode i društva koja integrira spoznaje prirodnih i društvenih znanosti. U okviru formativnog vrednovanja razlikuje se proces vrednovanja za učenje i kao učenje. Oba pristupa uvažavaju ideju individualnog napredovanja učenika i pedocentristički su usmjerena. U radu je pozornost usmjerena na tehnike vrednovanja koje se koriste u nastavi što se operacionaliziralo u empirijskom dijelu rada. Utvrđena je hijerarhijska struktura ponuđenih tehnika po kriteriju korisnosti. Izneseni su stavovi učenika o procesu samovrednovanja i vršnjačkog vrednovanja kroz četiri dimenzije (sviđanje, zahtjevnost, pomoć pri učenju i nelagoda). Pristup istraživanju je kvantitativni. Rezultati su pokazali da su se na dnu hijerarhijske ljestvice našle tehnike koje traže zahtjevniji proces mentalnog promišljanja. Vidljiv je pozitivan stav prema samovrednovanju i vršnjačkom vrednovanju. Pri utvrđivanju razlike u stavovima kod dimenzije pomoć u učenju vidljiv je manjak uviđanja potencijala vršnjačkog vrednovanja. Rad potvrđuje važnost formativnog vrednovanja te ukazuje na potrebu intenziviranja istraživanja