On the deprivation account of the evil of death

Artykuł jest krótką prezentacją tzw. prywacyjnej koncepcji zła śmierci. Zakłada ona, że śmierć nie jest dla nas złem ze względu na jakiekolwiek swoje cechy pozytywne (których wszak nie posiada), lecz jedynie ze względu na pewne dobre, wartościowe i pożądane rzeczy, których nas pozbawia. Wychodząc od słynnego argumentu Epikura przeciwko lękowi przed śmiercią, przedstawiam prywacyjną koncepcję złą śmierci autorstwa Thomasa Nagela, a także omawiam wysuwany przeciw niej zarzut – że nierozsądne jest rozpatrywanie zła śmierci z perspektywy „subiektywnego poczucia nieśmiertelności”. Wreszcie, rozróżniam w obrębie koncepcji prywacyjnej dwa poziomy– „absolutny” oraz „relatywny”, który pozwala postrzegać niektóre śmierci jako mniejsze zło („negatywne dobro”).This paper is a short presentation of the Deprivation Account of the Evil of Death. According to this account, death is not an evil to us due to any of its positive features (it has none), but only due to some good, valuable and desirable things it deprives us of. Departing from Epicurus’ famous argument against the fear of death, I briefly reconstruct the Deprivation Account, as proposed by Thomas Nagel, and then discuss one important objection against it – that it is implausible to judge the evil of death from the standpoint of “subjective immortality”. Finally, I distinguish two levels within the Deprivation Account – an “absolute” one, and a “relative” one, which enables us to judge some deaths as lesser evil or “negative good”