A perfect body (sku) as an object and goal of Tibetan religious practices

W artykule zamiast tradycyjnej i powszechnej perspektywy religijnej waloryzującej umysł czy ducha, przyjęta została perspektywa tybetańskiej tantry waloryzująca ciało, ukazująca je jako agensa, przedmiot oraz cel zabiegów soterycznych. Specyficzne przekonania metafizyczne o konstytutywnej sile żywiołów, takich jak ziemia, woda, etc., oraz występowaniu ich na różnych poziomach subtelności, tłumaczy spotykaną w tym systemie wiarę w możliwość transformacji ciała. Obok praktyk nakierowanych na ciało dostępne zmysłowo, wpisane w czas i przestrzeń, buddyzm tybetański oferuje przede wszystkim szereg praktyk związanych z ciałem zaprojektowanym, idealnym, wyobrażonym. Ciało to okazuje się jednak wymykać dualizmowi psychofizycznemu i ostatecznie nie jest radykalnie różne od świadomości.Where a traditional and widespread religious perspective affirms the mind or spirit, the article takes on a perspective of a Tibetan, religious Tantra, recognizing the body as a pro-active agent, an object and a target of soteriological strategies. Unique metaphysical beliefs in a constitutive power of elements such as earth, water, etc., as well as their presence on various planes of existence explain the faith in the body's potential of transformation being a part of this system. Apart from the practices engaging the body tangible to the senses, inscribed within time and space, Tibetan Buddhism offers, above all, a number of practices connected to the designed and projected body, an ideal one. It turns out, however, that the body falls outside a psycho-physical duality and ultimately is not radically different from consciousness