Waarachtig authentiek, je wordt niet zomaar wie je bent

In de media wordt regelmatig een negatief beeld van jongeren geschetst. Jongeren zouden onverschillig, zeer op zichzelf gericht en grenzeloos zijn. Ook in onderzoek keert dit beeld regelmatig terug. Maar klopt dit beeld ook of is het geen juiste weergave van de realiteit? Zijn jongeren inderdaad alleen maar op zichzelf gericht? Betekent authenticiteit voor hen doen wat je goeddunkt in onbeperkte vrijheid? Of denken zij daar anders over? In deze scriptie wordt allereerst het begrip authenticiteit nader verkend aan de hand van de theorie van (met name) Charles Taylor. Voor Taylor is authenticiteit in de hedendaagse maatschappij een geldig, moreel ideaal als tegenhanger van de ‘uitgeklede vorm van individualisme’, welke hij als oorzaak ziet van vele morele problemen. Bij deze uitgeklede vorm is het individu volledig vrij om te kiezen en staan alle opties voor hem open. Taylor is van mening dat dit een verkeerde en eenzijdige uitwerking is van waarden als identiteit, individualiteit en authenticiteit. De wereld is niet ondergeschikt aan de ontplooiing en zelfverwerkelijking van het individu, integendeel, waarden als authenticiteit, individualiteit en identiteit veronderstellen juist een morele beïnvloeding van het individu vanuit de samenleving. De samenleving reikt noties van waarden aan op basis waarvan een individueel normatief kader wordt vastgesteld. Een goed begrip van authenticiteit hoeft volgens Taylor niet tot grenzeloos egoïsme leiden. Individualiteit is voor Taylor een persoonlijke verwerking van zowel in- als externe invloeden, maar betekent niet het individu volkomen is losgezongen van de samenleving. Taylor neemt authenticiteit serieus: trouw zijn aan jezelf is volgens Taylor een nieuw moreel ideaal. In het theoretisch kader zijn eveneens de met authenticiteit samenhangende thema’s ‘autonomie’ en ‘erkenning’ nader verkend. Vervolgens is de theorie getoetst aan de praktijk. Jongeren is gevraagd naar hun opvattingen over authenticiteit en daarmee samenhangende begrippen als autonomie en erkenning, en of zij het beeld dat van jongeren wordt geschetst zelf herkenden. Een van de conclusies is dat de ideeën van deze jongeren corresponderen met de opvatting van Taylor dat authenticiteit en persoonlijke identiteit ontstaan in de dialoog met de omgeving. Een andere conclusie is dat voor alle jongeren het geschetste beeld van jongeren weliswaar herkenbaar is, maar dat zij zelf niet tot deze groep jongeren behoorden