Klinische stadiëring en risicoprofilering bij jongeren met borderlinepersoonlijkheidsproblematiek

Dit artikel introduceert een klinisch stadiëringsmodel van borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) met aanvullend een voorstel voor risi-coprofilering. Een diagnose BPS heeft ernstige en langdurige gevolgen op volwassen leeftijd. Door jongeren met een zich ontwikkelende BPS vroeg te signaleren en gepast te behandelen is grote gezondheidswinst mogelijk. Klinische stadiëringsmodellen en risicoprofilering kunnen clinici helpen om deze problematiek bij jongeren tijdig te signaleren en om passende behandeling te indiceren. Naast het bepalen van het stadium van de problematiek, middels het klinisch stadiëringsmodel, kunnen risicofactoren een indicatie geven voor een ongunstige prog-nose. Het voorstel voor deze risicofactoren wordt gedaan op basis van een systematische literatuuronderzoek. Zeven categorieën van risico-factoren worden onderscheiden: negatieve ervaringen in de kindertijd, BPS-symptoomprofiel, comorbide stoornissen, persoonlijkheidstrekken en -functioneren, actuele interpersoonlijke context, biologische aanleg en sociaal-demografische factoren. De risicofactoren zijn samengevat in een checklist waarmee het risicoprofiel van een jongere kan worden ingeschat. Toekomstig onderzoek kan een verdere aanvulling geven op het huidige voorstel van risicofactoren en de inzet van hierbij passende interventies