Mutluluk ve çevre kalitesi üzerine bir inceleme

Bu tez çalışması sübjektif ve objektif olarak ölçülmüş bir dizi çevresel faktör ile yaşam memnuniyeti arasındaki ilişkiyi Türkiye özelinde ele almayı amaçlamıştır. Öncelikli olarak hava kirliliği, iklim koşulları, gürültü, temiz suya erişim, sel veya su baskını, konut kalitesi, algılanan güvenlik düzeyi, darp, kapkaç ve cinsel suçlara maruz kalmak, yerleşim yeri (kent, kır), çevre ve doğa sorunlarına karşı farkındalık düzeyi gibi çevresel faktörlerin yaşam memnuniyeti ile arasındaki ilişki regresyon analizi kullanılarak incelenmiştir. Elde edilen bulgular yüksek düzeydeki çevresel \"iyiler\" ile düşük düzeydeki çevresel \"kötülerin\" yaşam memnuniyeti ile pozitif yönlü bir ilişkisi olduğunu göstermiştir.İkinci olarak ise kişilerin çevresel farkındalık düzeyinin sosyo-demografik ve ekonomik belirleyenlerinin yanı sıra yaşam memnuniyeti ile karşılıklı ilişkisi ampirik olarak araştırılmıştır. Sonuçlar daha mutlu olmanın daha yüksek bir çevresel farkındalık düzeyi ile ilişkili olduğunu göstermiştir.This study aims to investigate the relationship between a number of subjectively and objectively measured environmental factors and life satisfaction in Turkey. Primarily, regression analyses are utilized to reveal the relationship between life satisfaction and environmental factors, namely air pollution, climate conditions, noise, access to clean water, flooding, quality of the house, perceived security, being exposed to assault and sexual crimes, settlement (rural/urban), and environmental awareness. The results indicate that high levels of environmental \"goods\" and low levels of environmental \"bads\" are positively correlated with life satisfaction. Secondly, the reciprocal relationship between life satisfaction and environmental awareness is investigated empirically controlling for socio-demographic and economic factors. The results show that higher level of life satisfaction is positively associated with higher environmental awareness