THE RIGHT OF VISITING THE CHILD TO THE PARTY WHO HAS NOT BEEN GIVEN CUSTODY IN THE LIGHT OF SUPREME COURT DECISIONS

Boşanma ile ilgili olarak uygulamada yaşanan sorunların başında boşanmanınçocuklara ilişkin sonuçlarından birisi olan çocukların velayeti kendilerine bırakılmamışolan ana ve babalarıyla kişisel ilişkilerinin düzenlenmesi gelmektedir. TÜİK’in 2016verilerine göre, kesinleşen boşanma davalarından 109 bin 978 çocuk etkilenmiş veboşanan kişilerin % 28’i en az bir çocuğun velayetini almıştır. Boşanmanın çocukpsikolojisi üzerinde yarattığı etkileri inceleyen araştırmalar, boşanmanın çocuklar üzerindeyarattığı olumsuz sonuçlar arasında en yıkıcı olanın ebeveynlerden birisi ile çocuk arasındamevcut olan ilişkinin sona ermesi olduğunu göstermektedir. Bu nedenle boşanmadan sonravelayet hakkı kendisine bırakılmayan ebeveyn ile çocuk arasındaki ilişkinin çocuğunyararına uygun şekilde düzenlenip sürdürülmesi ayrı bir öneme sahiptir.Uygulamada Yargıtay ziyaret hakkının kapsamının belirlenmesinde, çocuğa ilişkinolarak çocuğun yaşı, okul dönemleri, çocuğun sağlık durumu gibi kişisel özelliklerinidikkate aldığı gibi; çocuk ile arasında kişisel ilişki kurulacak olan tarafın durumunu da gözönünde bulundurmakta ve ziyaret hakkına sahip tarafın çalışma koşulları, yerleşim yeri,yıllık izinleri, çocukla kişisel ilişki kurmak isteyen ana veya babanın sağlık durumu, sosyalçevresi gibi olguları dikkate almaktadır. Tarafların oturdukları yerin birbirlerine olanuzaklığı da Yargıtay tarafından göz önüne alınmaktadır.Ziyaret sürelerinin kişisel ilişki kurma hakkının amacını gerçekleştiremeyecekderecede kısa tutulduğu ya da ziyaret günlerinin geniş zaman aralıklarına dağıldığı hallerdekişisel ilişkinin uygun nitelikte olduğundan söz edilemez. Nitekim Anayasa Mahkemesininvermiş olduğu 7.5.2015 tarihli bireysel başvuru kararında, boşanma davası neticesindebaşvurucuya sınırlı görüşme hakkı tanınmasının ve kişisel ilişki konusundakikısıtlamaların başvurucunun aile hayatına saygı hakkına bir müdahale oluşturduğuna vebaşvurucunun Anayasa’nın 20. maddesinde güvence altına alınan aile hayatına saygıhakkının ihlal edildiğine karar verilmiştir.One of the major problem after divorcement is the right of visiting a child to the party who has not been given custody. According to TUIK’s 2016 data, 109,978 children has been affected from divorce decision and % 28 of the divorcees got at least one child’s custody. Research related to the effect of divorcement on child’s psychology has shown that the most destructive effect of divorcement to the child’s psychology is, the termination of the personal relation with one of the parent. Accordingly, the relation between the child and the party who has not been given custody shall be regulated according to the best interest of a child. In practice, The Supreme Court takes the factors in consideration such as child’s age, school period, child’s health, the parties working conditions, place of settlement, annual leaves, health of parents who wants to have relation with the child, social enviroment, and remoteness of settlement places etc. in order to determine the content of right of custody. The distance between parties’ residences is also taken into account by the Supreme Court. Restricted time for the relation with the child or spread of time to large period is considered as not suitable for personal relations. Accordingly, Constitutional Court’s personal application 07.05.2015 dated decision held that, narrow visiting time and restriction of personal relation is deemed to be an intervention to applicant’s family life and is contrary to Art.20 of the Constitution