CONSIDERATIONS ON A NUMBER OF SUPREME COURT DECISIONS REGARDING THE RIGHT OF APPLICATION TO THE EXECUTION PROCEDURE WITHOUT JUDGMENT

Yargıtay'ın genel haciz yoluyla ilâmsız takibe başvuru hakkına ilişkin verdiği bazı kararlar eleştiriye açık niteliktedir. Bu anlamda, tahkim şartının veya sözleşmesinin varlığı hâlinde, tüketici hakem heyetinin görevine giren bir uyuşmazlığın söz konusu olması hâlinde ya da alacaklının elinde bir ilâm olması hâlinde, ilâmsız icraya başvurulup başvurulamayacağı önemli meseleler olarak öne çıkmaktadır. İlâmsız icra yoluyla takibe başvuru hakkının içtihat yoluyla sınırlandırılması hak arama hürriyeti bakımından oldukça sorunlu görünmektedir. Bu bakımdan, Yargıtay'ın genel haciz yoluyla ilâmsız takibe başvuru hakkını sınırlayan kararlarının tahlili önem kazanmaktadır. Bu çalışmada, gerek Yargıtay kararlarını gerekse doktrinde ileri sürülen görüşleri inceleyerek konu hakkındaki düşüncelerimizi beyan edeceğiz.Some decisions of the Supreme Court regarding the right ofapplication to the execution procedure without judgment are open tocritism. In this sense, it stands out as an important issue whether or notsomeone can apply to the execution procedure without judgment incase of existence of an arbitration clause, having competence ofconsumer arbitration committee or the creditor's having a courtdecision. Limitation of the right of application to execution procedurewithout judgment through case law seems to be problematic in termsof procedural guarantees. In this respect, it has become important toexamine the decisions of the Supreme Court which restrict the right ofapplication to execution procedure without judgment. In this work, wewill discuss the issue by examining the opinions of both the SupremeCourt and the doctrine