Matematik öğretmen adaylarının sayı örüntülerine ilişkin padegojik alan bilgilerinin konuya özel stratejiler bağlamında incelenmesi

Matematik öğretim programlarında gerçekleştirilen reform sonrasında “örüntüler” konusu 1. sınıftan 8. sınıfa kadar her sınıf düzeyine eklenmiştir. Matematik öğretmen adaylarının örüntülerle ilgili kendi öğrenme deneyimlerinin bulunmaması örüntülerin öğretimine ilişkin bilgilerinin ne düzeyde olduğu sorusunu akla getirmektedir. Bu bağlamda araştırmada altı öğretmen adayının mikro-öğretim etkinlikleri gerçekleştirme sürecinde sayı örüntülerinin kuralını bulmayı öğretmede kullandıkları stratejiler incelenmektedir. İncelemede Shulman (1986) tarafından ortaya konan pedagojik alan bilgisi ve pedagojik alan bilgisinin Magnusson ve diğerleri (1999) tarafından tanımlanan konuya özel stratejiler bileşeni olguları kuramsal çerçeve olarak kullanılmıştır. Öğretmen adaylarının kullandıkları stratejiler; ‘ardışık sayılar arasındaki ilişkiyi inceleme’, ‘tablo yapma’, ‘modelleme yapma’, ‘deneme-yanılma yöntemini kullanma’ olarak kategorilere ayrılmıştır. Öğretmen adaylarının örüntülerle ilgili literatürde rapor edilen güçlüklere sahip olduğu görülmüştür