Çıraklık kurslarına katılma eğilimleri: Küçük sanayide çalışan çıraklara yönelik bir değerlendirme

Çıraklık yüzyıllar boyunca gençleri meslek yaşamına hazırlamanın en yaygın ve en kullanışlı yollarından birisi olmuştur. Ancak kökleri ortaçağ loncalarına kadar uzanan bu geleneksel mesleki yetiştirme tarzının, modern koşullara uygun düşmediği de bir gerçektir. Bu nedenle birçok endüstrileşmiş ülke, kendi çıraklık sistemlerine modern biçimler kazandırma yönünde yoğun uğraşlara girişmiş; hem modern çalışma sisteminin gerektirdiği bilgi ve becerilerle donanmış bir genç işgücü yaratmak hem de çalışma sistemi üzerindeki işsizlik baskısını en aza indirgemek için modern çıraklık sistemleri inşa etmişlerdir. Özellikle 3308 sayılı Çıraklık ve Meslek Eğitimi Kanunu'yla Türkiye'de de böyle bir yola girilmiş; modern bir çıraklık sisteminin inşa edilmesi Milli Eğitimin temel politikalarından birisi haline getirilmiştir. İşte bu tez çalışması ilgili yasanın getirdiği yeni çıraklık modelinin yapısının özellikle AT üyesi ülkelerle karşılaştırmalı bir biçimde incelenmekte ve alan araştırmasından elde edilen veriler doğrultusunda küçük sanayide çalışan çırakların bu yasa gereğince kurulan Çıraklık Eğitim Merkezindeki kurslara katılma eğilimini ölçmektedir. Bu bağlamada, birinci inceleme süreci sonunda AT üyesi ülkelerdeki özellikle de Türkiye'de model alınan F. Almanya'nın çıraklık sisteminin yapısal farklılıkları vurgulanmış; ikinci araştırma süreci sonunda da katılma oranlarının arzuedilir düzeyin oldukça altında kaldığı saptanmış ve son olarak da bu eksikliklerin giderilebilmesi için uzun ve kısa vadeli öneriler sunulmuştur