Aile içindeki şiddetin çocuk üzerindeki etkileri

Bu araştırmada temel olarak, ailede eşler arasındaki şiddet düzeyi ile çocuğa yönelik şiddet düzeyi arası ilişki incelenmiş ve bu değişkenlerden her birinin çocuğun davranış problemleriyle ilişkisi araştırılmıştır. Bunun yanında, ailedeki şiddet düzeyine göre, kullanılan çatışmayla baş etme taktiklerinin farklılaşması, şiddetin nesiller arası süreklilik göstermesi, şiddet düzeyinin çeşitli demografik özelliklerle ilişkileri, ailenin başından geçen yaşam olaylarının ailedeki şiddet düzeyi ile ilişkileri ve dayak hakkında kadınların görüşleri ve tepkileri üzerinde durulmuştur. Araştırma, ilkokul çağında çocuğu olan 40 anne ile yürütülmüş, veriler, araştırmacı tarafından hazırlanan bir yapılandırılmış görüşme formu, Çatışmayla Başetme Taktikleri Ölçeği (CTS), Achenbach Çocuk Davranış Listesi ile toplanmıştır. Çatışmayla Başetme Taktikleri Ölçeği ile ailenin farklı fertleri arasındaki şiddet düzeyi saptanarak eşler arasındaki şiddet ile çocuğa yönelik şiddet arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Yine aynı ölçekle belirlenen eşler arasındaki şiddet düzeyi ile Achenbach Çocuk Davranış Listesi ile belirlenen çocuğun davranış problemleri düzeyi arasında da anlamlı düzeyde bir ilişki bulunmuştur. Aynı şekilde ebeveynden çocuğa yönelik şiddet düzeyi ile çocuk davranış problemleri arasında da anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Aldıkları şiddet puanlarına göre, şiddet düzeyi yüksek ve düşük olarak iki gruba ayrılan denekler, çatışmayla baş etme taktikleri açısından birbirlerinden farklılıkları incelenmiştir. Şiddet düzeyi yüksek gruptaki ailelerin usavurma dışındaki, sözel saldırıdan fiziksel saldırıya kadar uzanan tüm yaklaşımlarda, şiddet düzeyi düşük gruptaki ailelerden daha yüksek puan aldıkları yani, sorunlara saldırgan bir yaklaşım gösterdikleri saptanmıştır. Saldırganlığın erkekler açısından nesiller arası süreklilik gösterdiği saptanmış, erkekten kadına yöneltilen şiddet düzeyinin kadının çalışması, geliri, kadının ve erkeğin evlenme yaşı gibi bazı demografik özelliklerle farklılık gösterdiği belirlenmiştir. İki farklı şiddet düzeyindeki ailelerin son bir yılda başlarından geçen yaşam olayları açısından sadece gebelik ve kayınlarla tartışma konularında farklılık gösterdiği, her iki olgunun da şiddet düzeyi yüksek ailelerde daha sıklıkla yer aldığı bulunmuştur. Eşleri tarafından şiddete maruz kalan kadınların çoğunluğu (% 60) olayı kabullenirken % 40'ı kabullenmediğini ifade etmiş, ailelerinde şiddet bulunmayan kadınları ise yarısı olayı kabullenirken yarısı kabullenmediğini söylemiştir. Şiddetin nedenleri sırasıyla kıskançlık, itaatsizlik, alkol, parasızlık, kumar ve kayınlarla münakaşa olarak belirlenmiştir. Kadınların çoğunluğunun evden kaçmalarına (% 70) ve birçoğunun (% 45) ayrılmayı düşünmelerine rağmen örneklemde boşanma olayına rastlanmamıştır