Risk factors for ventilator-associated pneumonia at the intensive care unit of A childrens hospital between 2012-2019 : A case-control study

Giriş: Ventilatör ilişkili pnömoniler, en sık görülen ikinci sağlık hizmeti ilişkili enfeksiyon olup, yoğun bakım ünitelerindeki ölümlerin en önemli sebeplerindendir. Amaç: Bu çalışmada, çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan ve mekanik ventilatör altında takip edilen hastalarda ventilatör ilişkili pnömoni gelişiminde etkili risk faktörlerini belirlemek amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Araştırma bir olgu-kontrol bir araştırmadır. Araştırmanın olgu ve kontrol grubunu, Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Çocuk Yoğun Bakım Ünitesinde 1 Ocak 2012 - 1 Aralık 2018 tarihi arasında yatan ve 48 saatten uzun süre mekanik ventilatör tedavisi altında takip edilen toplam 170 hasta oluşturmuştur. Olgu grubuna ventilatör ilişkili pnömoni tanısı konulan hastalar dahil edildi. Kontrol grubunu olgu ile aynı yaşta ve cinsiyette olan ve mekanik ventilatör altında izlenirken ventilator ilişkili pnömoni geliştirmemiş olan hastalar oluşturdu. Hastalara ait, yaş, tanı, cinsiyet, hastanın göçmen olup olmadığı, altta yatan hastalık varlığı, çocuk yoğun bakıma yatış endikasyonu, mekanik ventilatör günü, ventilatör ilişkili pnömoni gelişme süresi, PRİSM skoru, immünyetmezlik varlığı, hastada nasogastrik sonda takılması, total parenteral nutrisyon uygulanması, acil entübasyon, göğüs tüpü takılması, kan transfüzyonu yapılması, santral venöz kateter varlığı, enteral beslenme, eş zamanlı antibiyotik kullanımı, H2 reseptör antagonist ilaç uygulaması, kardiyopulmoner resustasyon yapılmasını içeren değişkenler ele alındı. Bulgular: Çalışmada olgu grubunda H2 antagonist kullanan hasta sıklığı, hiperglisemi görülme sıklığı, nazogastrik sonda kullanma sıklığı, kontrol grubuna göre istatiksel olarak anlamlı yüksekti (p<0.001, p=0,005, p=0,026). Kontrol grubunda VİP gelişmeden önceki dönemde hastalara kardiyopulmoner resustasyon yapılma hikayesi olan hasta sıklığı istatistiksel olarak anlamlı yüksekti (p=0.002). Çoklu analiz sonuçlarına göre nazogastrik sonda takılması 6.5 kat (GA:1.49-28.84), H2 reseptör antagonisti kullanımı 4.17 kat (GA:2.023-8.626), hiperglisemi varlığı 2.18 kat (GA: 1.073- 4.432), mekanik ventilasyon süresinin 1 yıldan uzun sürmesi 4.29 kat (GA: 1.081-10.232), mekanik ventilasyon süresinin 3 ay ila 1 yıl arası olması 2.69 kat (GA: 1.011-7.133), PRİSM skorundaki 1 birim artış ventilator ilişkili pnömoni gelişme riskini % 8 artırmaktadır (GA:1.007-1.163). Sonuç: Çocuklarda ventilatör ilişkili pnömoni gelişmesinde çok çeşitli risk faktörleri rol oynar. Özellikle H2 reseptör antagonist kullanımı ve nazogastrik kullanımı ventilatör ilişkili pnömoni riskini artıran değiştirebilen faktörler olup, ventilatör ilişkili pnömoni önlem paketleri hazırlanırken bu iki durum gözönünde tutulmalıdır. Ayrıca hiperglisemi ventilatör ilişkili pnömoni gelişmesinin erken habercisi olabilir.Introduction: Ventilator-associated pneumonia is the second commonly seen healthcare related infection and one of the most important reasons for mortality in intensive care units. Aim: In this study, we aimed to investigate the risk factors for ventilator-associated pneumonia development in the patients who were hospitalized at a pediatric intensive care unit and under mechanical ventilation. Material-method: This is a case-control study. The case and control groups included 170 patients who were hospitalized at the pediatric intensive care unit of Dr.Behcet Uz Children’s Hospital between the period of 1 January 2012 and 1 December 2018. All the patients were under the support of mechanical ventilation for at least 48 hours. The case group included patients with the diagnosis of ventilator-associated pneumonia. The control group were cross-matched patients regarding gender and age and did not develop ventilator-associated pneumonia under mechanical ventilation. The recorded variables included age, gender, primary diagnosis, immigrant status, indication for administration to the pediatric intensive care unit, duration of mechanical ventilation, duration for ventilator-associated pneumonia, PRISM score, presence of immunodeficiency, presence of nasogastric feeding tube, total parenteral nutrition, presence of unplanned intubation, presence of chest tube, history of blood transfusion, presence of central line, presence of enteral feeding, treatment with antibiotics and H2 receptor antagonists, history of cardiopulmonary resuscitation. Results: In this study, the ratio of using H2 receptor antagonistic drugs, presence of hyperglycemia, presence of nasogastric feeding tube was significantly higher in the case group compared to the control group (p