Organisation of occupational health and safety, evaluation of agricultural practices in four countries

Günümüzde iş sağlığı ve güvenliği alanında tüm ülkelerin üzerinde mutabık kaldıkları ortak noktalar olsa da, ulusal mevzuatta ve bu mevzuatı çalışanlara uygulama konusunda ülkeden ülkeye önemli farklılıklar görülmektedir. Bu çalışmada Türkiye, İran, Japonya ve Hollanda olmak üzere dört farklı ülkede İSG uygulamaları tarım özeline inerek değerlendirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, ulusal İSG mevzuatları ve bu mevzuatları uygulamak yönünde izlenen yollar açısından ülkeler arasında temel benzerlikler olmakla birlikte bazı önemli farklılıklar da görülmüştür. Çalışma kapsamında değerlendirmeye alınan ülkelerin İSG mevzuatlarında görülen en önemli eksikliğinin kendi nam ve hesabına çalışanları kapsam dışı bırakmasıdır. Bununda özellikle aile işletmelerinin yaygın olduğu tarım sektöründa kayıt dışlılık ile birlikte İSG uygulamalarının yerine getirilmemesi ve uygun denetimin yapılmaması gibi önemli sorunlara yol açtığı görülmektedir. Gelişmiş ülkeleri temsilen değerlendirme kapsamına alınan Japonya ve Hollanda’nın İSG mevzuatlarında işveren ve çalışan ilişkileri, işyeri hekimi ve iş güvenliği uzmanı, teftiş ve denetleme, ceza ve yaptırımlar, iş sağlığı ve güvenliği kurum ve kuruluşları ve tarım sektöründeki uygulamalar gibi konularda Türkiye’deki uygulamalar açısından örnek alınacak yönleri çalışma kapsamında detaylı bir şekilde ele alınmıştır.Although there are commonalities that all countries agree on in the field of occupational health and safety, there are significant differences among countries in national legislation and applying this legislation to employees. In this study, occupational health and safety practices in four different countries, namely Turkey, Iran, Japan, and the Netherlands, were evaluated by focusing on agriculture. According to the results, although there are basic similarities between countries in terms of national OSH legislation and the ways to implement these legislations, some important differences were also observed. The most important deficiency seen in the OHS legislation of all evaluated countries were Health and Safety Laws don’t apply to self-employed. This causes important problems such as non-fulfillment of OHS practices and lack of appropriate inspection, especially in the agricultural sector where family farming is common. In the OHS legislation of Japan and the Netherlands, which are included in the scope of the evaluation on behalf of developed countries, issues such as employer and employee relationship, occupational physician and occupational safety specialist, inspection and supervision, penalties and sanctions, and occupational and safety organizations in the agricultural sector which are issues that should be taken as an example in terms of practices in Turkey are discussed in detail within the scope of the study