Türk Tarihinde Bir Sosyo-Kültürel Facia: Bektaşi Tekkelerinin Kapatilişi

in der Zeit der SchliejJung der Tekkes im Jahre 1826 erlebte das Bektaschitum seine Blüte und in jenen Jahren war der Orden als solches auch besonders fruchtbar. Es wird angenommen, dass der Orden aufgrund der geistigen Beziehung zum Janitscharenkorps geschlossen wurde, obwohl in den [vorhandenen] Quellen andere Gründe angegeben werden. Der Staat betrachtete dies [namlich] als eine religiöse Angelegenheit und beschuldigte den Janitscharenkorp der Verbrüderung mit einem Sufi- Orden. Diese SchliejJung [der Tekkes des Bektaşı Sufi-Ordens] hatte sowohl kulturelle als auch ökonomische Verluste in Bezug auf das Türkentum Anatoliens und Rumeliens zur Folge, da der Bektaşı -Sufiorden zu den Institutionen gehörte, die die türkische Kultur bildeten. Dieses [kulturelle] Gebilde stellte [aujJerdem] eine Lebensader der schriftlichen und mündlichen Literatur dar, die sich unter dem Einfluss der Vorstellung der "Einheit des Seins ("vahdet-i vücut") entwickelte. Diese Tradition lebt jedoch mit den als verboten erachteten Vorstellungen des Bektaschitums bis heute fort und übt seinen Einfluss auf das heutige Denken [immer noch] aus.The most important period of the Bektashi order was in 1826. Also those years were the most resourceful period where the order can be adressed as a whole. Although the closure of Bektashi order was as a result of its spiritual connections with Janissary corps, it was explained with different reasons on documents. The government evaluated the subject in the context of religion and accused the order with faithless. This closure resulted in both cultural and economic losses in Anatolian and Rumelian Turkishness. Because this establishment was one of the forming orders of Turkish culture. Oral and written literature developed under the concept of unity of existence has a branch in this structure. The Bektashi order lived up to the present day with its prohibited ideas and influenced today's ideas.  Bektaşilik en önemli dönemini kapatıldığı 1826 yılında yaşamıştır. Tarikatin bir bütün olarak ele alınabileceği en malzemesi bol dönem de bu yıllardır. Yeniçeri Ocağı ile manevi bağlarından dolayı kapatılmasına rağmen, Bektaşiliğin seddi, belgelerde başka sebeplerle açıklanmaktadır. Devlet, konuyu din bağlamında değerlendirmekte ve tarikati mülhitlikle suçlamaktadır. Bu kapatılış olayı Anadolu ve Rumeli Türklüğünü bakımından hem kültürel hem de ekonomik kayıplara sebep olmuştur. Çünkü bu müessese Türk kültürünün oluşturucu ocaklarından biridir. Vahdet-i vücut anlayışı altında gelişen sözlü ve yazılı edebiyatın bir damarı bu yapının içerisindedir. Bektaşilik yasak sayılan görüşleriyle günümüze kadar yaşamış ve günümüz düşüncesini etkilemiştir