Falls amongst personal emergency response system (PERS) users: Causes, circumstances, effects and responses

Inngangur: Markmið þessarar rannsóknar var að kortleggja orsakir, aðstæður, afleiðingar og viðbrögð við byltum meðal öryggishnappþega sem duttu einu sinni eða oftar á eins árs tímabili, ásamt því að safna hugmyndum frá öryggisvörðum um hvernig bæta megi þjónustu fyrir þennan mikilvæga samfélagshóp. Efni og aðferðir: Notuð voru fyrirliggjandi gögn um einstaklinga sem voru með öryggishnapp frá Öryggismiðstöðinni (ÖM) samfleytt yfir eins árs tímabil og fengu niðurgreiðslu á öryggishnappinum frá Sjúkratryggingum Íslands (SÍ). Bakgrunnsupplýsingar um einstaklingana komu úr gagnasafni SÍ. Megindleg innihaldsgreining á atvikaskýrslum ÖM um byltur (N = 457) var notuð til að afla gagna um orsakir, aðstæður, afleiðingar og viðbrögð við byltum öryggishnappþega og tekin voru eigindleg viðtöl við tvo öryggisverði ÖM sem sinntu útkallsboðum. Lýsandi- og ályktunartölfræði var notuð til að greina megindlegu gögnin, fyrir allan hópinn og eftir kyni og aldurshópi. Hnitmiðuð samantekt um mögulegar úrbætur á þjónustu var skrifuð upp úr viðtölunum. Niðurstöður: Meirihluti öryggishnappþega var 65 ára eða eldri (92,3%) en aldursbil úrtaksins var frá 41 til 97 ára (M = 80,8, sf =10,0). Fleiri konur (69,8%) voru í rannsókninni en karlar. Bakgrunnur karla og kvenna var að öllu leyti sambærilegur (p = 0,314 – 0,900). Einstaklingar sem duttu endurtekið yfir eins árs tímabil voru marktækt yngri (p = 0,037) en þeir sem duttu aðeins einu sinni en að öðru leyti var bakgrunnur þessara tveggja hópa sambærilegur (p = 0,206 – 0,992). Helstu orsakaþættir byltna voru lyfjanotkun (41,2%) og aðrir umhverfisþættir (23,5%). Öryggishnappþegar duttu helst á nóttunni (35,1%) og í svefnherberginu (44,6%). Áverkar á mjúkvefi (42,6%) og verkir frá stoðkerfi (32,4%) voru algengastir í kjölfar byltna. Helstu áverkastaðir á líkamanum voru á neðri útlimum (30,9%) og á höfði (27,9%). Ekki var marktækur munur á orsökum, aðstæðum eða afleiðingum milli kynja eða aldurshópa. Algengi sjúkraflutnings var 6,7% fyrir heildarúrtakið en miðað við yngri einstaklinga var líklegra að 85 ára og eldri þyrftu sjúkraflutning eftir byltu (p = 0,011). Ályktanir: Þessi rannsókn varpar nýju ljósi á byltur meðal öryggishnappþega og byltur í heimahúsum. Niðurstöðurnar skapa tækifæri til að byggja upp markvissari og öflugri byltuvarnir en styðja einnig við að þörf sé á að rýna nánar í byltur hér á landi. Þar að auki eru niðurstöðurnar mikilvægur liður í að ýta undir bætta skráningu á byltum á Íslandi.Introduction: The goal of this research paper was to define the causes, circumstances, effects, and responses to falls amongst personal emergency response service (PERS) users that fell once or often over a one year period. Also, to collect ideas from emergency responders on how improvements can be made to the service that is provided to such an important demography of society. Methods: In this paper previously collected data over a one year period was used from individuals that had been given a PERS button from Öryggismiðstöðin (ÖM) with a support from Icelandic Health Insurance (SÍ). Background information on these individuals was compiled from the database of SÍ. A quantitative analysis of incident reports from ÖM on falls (N = 457) was used as the foundation to collect data on causes, circumstances, effects, and responses to falls amongst PERS users. Additionally, qualitative interviews were held with two emergency responders that had previously responded to PERS calls. Descriptive and statistical inference was used to analyze the quantitative data for the whole sample, also when using gender and age groups for comparison. A concise summary of possible improvements was compiled from the interviews conducted. Results: The majority of PERS users were 65 years of age or above (92.3%), however, the age range of the sample was between 41 and 97 years old (X = 80.8, sf = 10.0). There were more females (69.8%) in the sample than men. The background of men and women was in all cases comparable (p = 0.314 – 0.900). Individuals that fell repeatedly (twice or more) over a one year period were significantly younger (p = 0.037) than individuals that fell only once, but other than that the backgrounds of these two groups were comparable (p = 0.206 – 0.992). The leading causes of falls were pharmaceutical consumption (41.2%) and other environmental factors (23.5%). PERS users fell predominantly at night (35.1%) and in the bedroom (44.6%). Soft tissue injuries (42.6%) and musculoskeletal pain (32.4%) were the most common fall-related injuries. The main injury locations were on the lower extremities (30.9%) and the head (27.9%). There was no statistically significant difference between causes, circumstances and effects between gender or age groups. The ambulance transport rate was 6.7% for the research sample and when comparing individuals in the age group 85 years or older to the younger age groups, they had a statistically significant higher rate (p = 0.011). Conclusion: This research paper sheds a new light on falls amongst PERS users and falls in a community dwelling setting. The results create an opportunity to develop more specific and robust fall prevention measures but they also support the fact that there is need for further research in this field. Additionally, the results are an important proponent for more extensive reporting on falls in Iceland