Mælingar á líkamshreysti iðkenda í yngri flokkum Fjölnis í knattspyrnu

Tilgangur: Knattspyrna er líkamlega krefjandi íþrótt enda byggist hún á mikilli hreyfingu með og án bolta. Mikilvægi afkastamælinga á knattspyrnuiðkendum hefur aukist yfir síðustu áratugi. Markmið með þessari rannsókn var að athuga hvort munur væri á líkamlegri getu eftir aldri hjá knattspyrnuiðkendum í yngri flokkum Fjölnis. Aðferð: Mælingar voru gerðar á 138 iðkendum í 2., 3. og 4. flokki Fjölnis í knattspyrnu hjá bæði drengjum og stúlkum. Þátttakendur voru á aldrinum 12 – 19 ára. Framkvæmd voru fjögur próf; hraðapróf, snerpupróf, jafnfætis hopppróf og þolpróf. Niðurstöður: Allar mælingar á drengjum staðfesta rannsóknarspurninguna að munur sé á líkamlegri getu eftir aldri. Sjö af átta mælingum á stúlkum staðfesta rannsóknarspurninguna að munur sé á líkamlegri getu eftir aldri. Ekki var marktækur munur á jafnfætishoppi milli flokka hjá stúlkum Ályktanir: Niðurstöður sýna að líkamshreysti eykst eftir aldri hjá iðkendum sem eru á aldrinum 12 – 19 ára og að dreifing niðurstaðna innan flokka minnkar eftir aldri. Erfitt er að meta hvort þetta stafi af árangri þjálfunar og/eða þess að iðkendurnir vaxa og taka út mikinn líkamlegan þroska á þessum árum. Ekki er þó ólíklegt að vægi líkamsþroska minnki og vægi þjálfunar aukist með hækkandi aldri