Áhrif vímuefnaröskunar foreldris á barn: Misbrestur í aðbúnaði og uppeldi barns

Markmið verkefnisins er að varpa ljósi á misbrest í aðbúnaði og uppeldi barns í kjölfar vímuefnaröskunar foreldris og hvaða úrræði eru í boði fyrir fjölskylduna í heild sinni. Fjallað er um skilgreiningar á hugtökunum vímuefni, vímuefnaröskun og vanræksla. Þá er fjallað um greiningarviðmiðin ICD-10 og DSM-5 sem notast er við að greina vímuefnaröskun og alvarleika stig hennar. Til hliðsjónar eru hafðar Vistfræðikenning Urie Bronfenbrenner, Félagsnámskenning Albert Bandura og Taumhaldskenning Travis Hirchi. Rannsóknir eru skoðaðar til þess a kanna áhrif vímuefnaröskunar foreldris á barn. um þau úrræði sem í boði eru fyrir foreldra með vímuefnaröskun sem og börn þeirra. Úrræðin sem tekin eru fyrir eru Samtökum áhugamanna um vímuefnamál (SÁÁ) og Barnavernd Íslands, einnig er fjallað um mikilvægi forvarna í lífi barns. Heimili á að vera griðarstaður barns, staður þar sem barnið færa að vaxa og dafna í heilbrigðum uppeldisskilyrðum sem stuðla að velferð og farsæld þess. Rannsóknir sýna að þegar barn býr á heimili þar sem foreldri glímir við vímuefnaröskun missir foreldrið oft á tíðum getu sína til þess að mæta grunnþörfum barns, sem verður til þess að misbrestur við aðbúnað og uppeldi á sér stað. Mikill meirihluti tilkynninga barnaverndar á íslandi er vegna vanrækslu barns og því er mikilvægt að grípa inn í aðstæður eins fljótt og auðið er með snemmtækri íhlutun