Lífsferilsmat jarðvarmavirkjunar á Patuha jarðhitasvæðinu, Indónesíu

Every country is aiming to increase the utilization of renewable and low-carbon energy, in order to reduce the emissions of greenhouse gases (GHG). Geothermal energy is one of many renewable energy sources that emits significantly less GHG than fossil-based energy sources. A 55 MWe geothermal power plant in Indonesia, owned by PT Geo Dipa Energi (GeoDipa), has implemented a number of strategies to achieve environmentally friendly production. As part of the strategy, a Life Cycle Assessment (LCA) is required to assess the potential negative impacts on the environment of the geothermal drilling, construction, and operation of the Patuha geothermal power plant. The LCA method for this research relies on the general framework outlined in ISO 14040:2006 and ISO 14044:2006 for environmental management. Following the impact analysis considered by ReCiPe2016 impact methodology, 19 impacts were discovered for the drilling and construction stages, and 10 impacts for the operation stage. The significant consumption of steel and concrete for the casing, pipelines, turbines, and generator are the major contributors to the impacts for the drilling and construction stages. Furthermore, the operation stage contributed significantly to climate change, fine particulate matter formation, and terrestrial acidification. The results reveal that the GHG (in CO2 equivalents) emissions at the Patuha geothermal power plant account for 43,3 g CO2 eq/kWh which is lower than the global average for geothermal power generation (122 g CO2/kWh) and about 10 times less than fossil fuel-based electricity production. Overall, it can be concluded that environmental impacts of the power plant are considerable, however, significantly lower than similar fossil fuel-based power plants.Öll lönd stefna að því að auka hlutfall á endurnýjanlegum orkugjöfum til að draga úr losun gróðurhúsalofttegunda. Jarðvarmi er einn endurnýjanlegra orkugjafa sem losar töluvert minna af GHL, samanborið við aðra orkugjafa líkt og jarðefnaeldsneyti. Pathuha jarðvarmavirkjunin í Indónesíu (55 MWe), í eigu PT Geo Dipa Energi (GeoDipa), hefur innleitt ýmsar áætlanir sem stuðla að umhverfisvænni framleiðslu. Hluti af áætluninni er lífsferilsmat til að meta þá þætti sem kunna að hafa neikvæð áhrif á umhverfið vegna jarðborana, byggingar- eða rekstrarstig jarðvarmavirkjunarinnar. LCA aðferðin fyrir þessa rannsókn byggir á stöðlum sem lýst er í ISO 14040:2006 og ISO 14044:2006 fyrir umhverfisstjórnun. Eftir LCA greininguna var notast við ReCiPe2016 aðferðafræðina til að greina áhrifaþætti og 19 áhrifaþættir fundust fyrir borunar- og byggingarstigin sem og 10 áhrifaþættir fyrir rekstrarstigið. Helstu þættir sem hafa áhrif á borunar- og byggingarstigið eru mikil notkun á stáli og steypu, leiðslum, túrbínum og rafölum. Ennfremur stuðlaði rekstrarstigið verulega að loftslagsbreytingum vegna myndunar fíns svifryks og súrnun jarðvegs. Niðurstöðurnar sýna að losun gróðurhúsalofttegunda (í CO2 ígildum) frá Patuha jarðvarmavirkjuninni er 43,3 g CO2 eq/kWh sem er töluvert lægra en heimsmeðaltal fyrir orkuframleiðslu jarðvarmavirkja (122 g CO2/kWh) og um 10 sinnum minna en raforkuframleiðsla með jarðefnaeldsneyti. Á heildina litið má álykta að umhverfisáhrif virkjunarinnar séu umtalsverð en þó töluvert minni en umhverfisáhrif sambærilegra virkjana sem framleiða orku með jarðefnaeldsneyti.GRO-GTP, Iceland and PT Geo Dipa Energi (Persero), Indonesi