Tengslamyndun ungra barna: Frá fæðingu til þriggja ára aldurs

Ritgerð þessi er lokaverkefni til BA-gráðu í félagsráðgjöf við Háskóla Íslands. Markmiðið með ritgerðinni er að varpa ljósi á mikilvægi tengslamyndunar fyrstu æviár í lífi ungbarna auk þess sem verða skoðuð úrræði sem standa til boða fjölskyldum sem upplifa erfiðleika við tengslamyndun. Gerð verður grein fyrir tengslamyndun ungbarna við frumumönnunaraðila sinn, hvað gerist ef illa tekst að mynda örugg tengsl, hlutverki félagsráðgjafa ásamt úrræðum bæði hérlendis og erlendri grundu. Lengi býr að fyrstu gerð á hér vel við en hvort tengsl ungbarna við frumumönnunaraðila séu örugg eða óörugg getur haft mótandi áhrif á líf einstaklings seinna meir. Ef að óörugg tengsl hafa myndast á milli umönnunaraðila og ungbarns getur það valdið tengslaröskun, haft áhrif á þroska, geðheilsu, hegðun og tilfinningastjórnun auk fleiri þátta á fullorðinsárum. Út frá fyrrnefndu er mikilvægt að vanda til tengslamyndunar en helsta ástæða óöruggra tengsla má rekja til þess að umönnunaraðili mætir ekki þörfum barns nægilega vel. Ofbeldi og vanræksla er þar helsti áhættuþáttur tengslaröskunar. Svo hægt sé að veita snemmtæka íhlutun, sem talin er skila góðum árangri þegar óörugg tengsl eru til staðar, er mikilvægt fyrir félagsráðgjafa að hafa þekkingu á þessu sviði. Þá er jafnframt mikilvægt að umönnunaraðilar viti hvar hægt sé að leita sér aðstoðar ef illa gengur að mynda örugg tengsl