Investıgatıon Of Varıables That Provıded Post-Traumatıc Growth In Unıversıty Students Wıth Trauma

The purpose of this study is to examine whether there is a significant difference between post-traumatic growth levels according to various demographic characteristics of university students who have experienced trauma, and to determine the post traumatic growth’s predictors. Another aim of the research is to determine whether event centrality associates with both post-traumatic growth and post-traumatic stress symptoms after traumatic events in Turkey sample. The study group reached by appropriate sampling consists of 462 (75.8% female, 24.2% male) traumatized university students. Demographic Information Form, Traumatic Experience Screening List, Post Traumatic Growth Scale-X, one subscale of Posttraumatic Stress Diagnostic Scale for traumatic stress symptoms, Centrality of Event Scale, The Core Beliefs Inventory and Stress Coping Scale were used as data collection tools. The data were analyzed using the SPSS 23 package program with independent samples t test, One Way ANOVA, and multiple linear regression analysis methods. As a result of the study, it was observed that the level of growth differed statistically significant, according to faculty, education status of parents and perceived level of being affected by the traumatic event. As a result of the regression analysis, it was found that all the stress coping skills were a statistically significant positive predictor of growth. It was found that disruption of core beliefs was a significant predictor of growth whereas event centrality was not. Finally, it was found that event centrality was associated with both growth and stress symptoms. The findings were discussed in the light of the relevant literature.Bu araştırmanın amacı travma yaşayan üniversite öğrencilerinin çeşitli demografik özelliklerine göre travma sonrası büyüme düzeyleri arasında anlamlı fark olup olmadığını ve bireylerin olay merkeziyeti, stresle başa çıkma becerileri ve temel inançlarda sarsılma düzeyinin travma sonrası büyümeyi yordayıp yordamadığını incelemektir. Ayrıca olay merkeziyetinin travma sonrası büyüme ve travma sonrası stres belirtileri ile ilişkisinin incelenmesi de bir diğer amaçtır. Araştırmanın çalışma grubu uygun örnekleme yöntemi ile ulaşılan 462 (%75.8 kadın, %24.2 erkek) üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Demografik Bilgi Formu, Travmatik Yaşantı Tarama Listesi, Travma Sonrası Büyüme Ölçeği-X, Travma Sonrası Stres Belirtileri Ölçeği, Olay Merkeziyeti Ölçeği, Temel İnançlar Envanteri ve Stresle Başa Çıkma Ölçeği veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Veriler, bağımsız örneklemler için t testi, tek yönlü ANOVA, Tukey testi, Games-Howell testi ve çoklu doğrusal regresyon analizi yöntemleriyle, SPSS 23 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda demografik özelliklerden fakülte, ebeveyn eğitim düzeyi ve travmatik olaydan algılanan etkilenme düzeyinin, travma sonrası büyüme düzeyi üzerinde istatistiksel olarak anlamlı farka neden olduğu görülmüştür. Yapılan regresyon analizi sonucunda araştırma kapsamında ele alınan tüm stresle başa çıkma becerilerinin travma sonrası büyümenin istatistiksel olarak anlamlı pozitif yordayıcıları olduğu bulunmuştur. Ayrıca, kendine yönelik temel inançların travma sonrası büyümenin istatistiksel olarak anlamlı pozitif; diğerlerine yönelik temel inançların ise travma sonrası büyümenin istatistiksel olarak anlamlı negatif bir yordayıcısı olduğu saptanmıştır. Olay merkeziyetinin travma sonrası büyümenin istatistiksel olarak anlamlı bir yordayıcısı olmadığı belirlenmiştir. Son olarak olay merkeziyetinin hem travma sonrası büyüme hem de travma sonrası stres belirtileri ile ilişkili olduğu görülmüştür. Elde edilen bulgular ilgili literatür ışığında tartışılmıştır