Wykorzystanie zabaw i gier dydaktycznych w edukacji muzycznej uczniów w pierwszym etapie kształcenia ogólnego na poziomie elementarnym

U dzieci w młodszym wieku szkolnym obserwujemy stopniowe wygaszanie zainteresowań zabawami tematycznymi polegającymi na naśladowaniu lub powtarzaniu czynności osób dorosłych (np. : „Szewcy”, „Mama z dzieckiem na spacerze”), zwierząt (np.: „Zajączki”, „Koniki”, „Ślimaki, jeże i zające”), zjawisk przyrody (np.: „Deszczyk”, „Zabawa zimowa”), jak również postaci z bajek (np. „Bajka o kocie i myszce”) i in.1 Uczniowie klas pierwszego etapu kształcenia ogólnego na poziomie elementarnym, aby wykazać swą wiedzę i pomysłowość, silę i zręczność, w dziewiątym roku życia pragną już współzawodniczyć ze sobą w różnych dziedzinach — również w zakresie muzyki. W tym okresie obserwujemy u nich duże zapotrzebowanie na gry, rebusy, krzyżówki oraz różnego rodzaju konkursy. Wielu pedagogów, ze względu na nieostre różnice między zabawą i grą, wyodrębnia gry z zabaw jako te, które przyporządkowują pewne wartości wygranej czy przegranej swoim punktom końcowym (1. Szypulowa, 1991). Dodatkowo niektóre publikacje, np. „Słownik języka polskiego”, dookreślają grę jako zabawę prowadzoną według określonych reguł, albo rodzaj walki rozgrywanej zgodnie z ustalonymi zasadami (S. Skorupka i in. (red.), 1969) (...)