Oyun bağımlılığı, bağlanma stilleri, oyun motivasyonu ve duygu düzenleme arasındaki ilişkinin incelenmesi

Bu çalışmanın amacı oyun bağımlılığı, bağlanma stilleri, duygu düzenleme stratejileri ve oyun motivasyonları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Erzurum’da çeşitli liselerde okuyan 12-19 yaş aralığındaki 351 öğrenci araştırmanın örneklem grubunu oluşturmaktadır. Katılımcıların %49.6’sı (174) kız öğrencilerden ve % 50.4’ü (177) erkek öğrencilerden oluşmaktadır. Araştırmaya gönüllü olarak katılan katılımcılara Sosyodemografik Bilgi Formu, Ergenler için Oyun Bağımlılığı Ölçeği Kısa Formu, İlişki Ölçekleri Anketi, Oyun Motivasyonu Ölçeği, Duygu Düzenleme Anketi verilmiştir. Veriler analiz edilirken erkek ve kız öğrencilerin oyun bağımlılığı açısından karşılaştırmak için Bağımsız Gruplar t-testi kullanılmıştır. Farklı oyun tiplerini oyun bağımlılığı açısından kıyaslamak için Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) yapılmıştır. Bağlanma stilellerinin oyun bağımlılığını yordayıcı özelliklerini incelemek için Çoklu Doğrusal Regresyon kullanılmıştır. Duygu düzenleme stratejisinin oyun bağımlılığını yordayıcı özelliğini incelemek için Basit Doğrusal Regresyon uygulanmıştır. Oyun motivasyonları ile oyun bağımlılığı arasındaki ilişkiyi incelemek için Pearson Korelasyon Katsayısı kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre kaçıngan bağlanma stili ve saplantılı bağlanma stilinin oyun bağımlılığını yordadığı anlaşılmıştır. Bununla birlikte bastırma duygu düzenleme stratejisi oyun bağımlılığını yordamaktadır. Ayrıca, bilişsel duygu düzenleme stratejisi ile oyun bağımlılığı arasında negatif ilişki bulunmuştur. Oyun motivasyonları ile oyun bağımlılığı arasında pozitif ilişki bulunmuştur. Ayrıca, erkek olmak, uzun süre oyun oynamak ve çok oyunculu oyunlar oynamanın oyun bağımlılığı için risk faktörleri oldukları bulunmuştur. Bu çalışmanın sonuçları çoğunlukla literatürle uyumlu bulunmuştur. Çalışma, oyun bağımlılığını anlama konusunda bağlanma stilleri, duygu düzenleme ve oyun motivasyonları ile bilişsel, davranışsal bakış açıdan açıklayarak literatüre katkı sağlamaktadır.Aim of the study is to examine relationship between game addiction, attachment styles, emotion regulation strategies and game motivations. The participants were 351 students who are between ages of 12-19, studying in high schools in Erzurum province. 49.6 % (174) of participants were female and 50.4% (177) of participants were male in the study. Socio-demographic Information Form, Game Addiction Scale Short Form, Relationships Questionnaire Scale, Game Motivation Scale, Emotion Regulation Scale were given to participants. For analysis of results, Independent Samples t-test was used to compare male and female participants in terms of game addiction. One Way Analysis of Variance (ANOVA) was used to compare different types of games in terms of game addiction. Multiple Linear Regression was used to understand if attachment styles predict game addiction. Linear regression was done to understand if emotion regulation strategy predicts game addiction. Pearson Correlation was used to examine correlation between game motivations and game addiction. According to analyses, preoccupied attachment style and dismissive attachment style predict game addiction. Suppressive emotion regulation strategy predicts game addiction. There was negative association between cognitive emotion regulation strategy and game addiction. Also, there was positive correlation between game motivations and game addition. Being male, playing game for long time, playing multiplayer game were risk factors for game addiction. Results of the study were mostly similar to the literature. The study presents new contribution to literature by conducting a comprehensive behavioral, cognitive and emotional model to understand game addiction