Latin colonization in Italy before the end of the Second Punic War:Colonial communities and cultural change

Voordat Rome een wereldrijk stichtte, veroverde het eerst Italië. De belangrijkste militaire successen werden geboekt in de late vierde en vroege derde eeuw v. Chr., waarna Rome lange tijd de touwtjes in handen hield via een combinatie van direct bestuur en verdragen met geallieerden. In dit systeem speelden door Rome gestichte kolonies een belangrijke rol als militaire steunpunten en (grotendeels) betrouwbare bondgenoten. Dit proefschrift onderzoekt hoe deze kolonies een bijdrage leverden aan culturele veranderingen in deze formatieve periode van de Romeinse geschiedenis. In lijn met recent onderzoek bestrijdt het de visie dat de kolonies simpelweg Romeinse cultuur verspreidden. Op basis van onderzoek naar een breed spectrum aan bronmateriaal (geschreven bronnen, inscripties, munten, archeologisch materiaal) brengt het proefschift de verschillende contacten in kaart die de kolonies beïnvloedden, en onderzoekt het hoe bestaande culturele modellen in de kolonies werden aangepast en nieuwe betekenissen kregen. Op deze manier wordt een dynamischer beeld van de kolonies geschetst: zij opereerden grotendeels zelfstandig in een complexe culturele wereld, en leverden op die manier een actieve bijdrage aan de culturele vorming van Italië onder de heerschappij van Rome.Before Rome created a world empire, it first conquered Italy. The main military successes of the late fourth and early third centuries BC were followed by a period in which Rome exercised power on the peninsula through a combination of direct government and treaties with allies. Colonies founded by Rome played an important part in this system, both as military outposts and as (largely) reliable allies. This thesis investigates the role of these colonies in processes of cultural change in this crucial period of Roman history. In line with recent research, it is critical of the idea that the colonies simply transferred Roman culture to new areas. Instead, it uses a broad spectrum of sources (written historical sources, inscriptions, coins, archaeological material) to map various connections that affected local developments in the colonies, and to examine how cultural models were adapted and locally accommodated in the colonies. In this way, a more dynamic image of the colonies is created: they functioned largely as independent communities in a complex cultural world, and thus actively contributed to the cultural outlook of Italy under Roman rule