Skin problems related to Indonesian leather & shoe production and the use of footwear in Indonesia

In deze thesis wordt een reeks van studies beschreven over de aard van blootstelling en het voorkomen van werkgerelateerde huidziekten (occupational skin disease, OSD) - voornamelijk werkgerelateerde contactdermatitis (occupational contact dermatitis, OCD) - onder zowel leer- en schoenfabriekwerkers als Indonesische leer- en schoeiselconsumenten met schoendermatitis. In Hoewel leer- en schoenfabrieken in Indonesië reeds meerdere decennia bestaan en er duizenden arbeiders in de middelgrote- en grote fabrieken werkzaam zijn, is het voorkomen van werkgerelateerde huidziekten in deze fabrieken nooit uitgebreid onderzocht. Het is dus uiterst relevant om de gevaarlijke chemische stoffen en fysische agentia die in deze fabrieken worden gebruikt te onderzoeken in relatie tot werkgerelateerde huidziekten. Een cross-sectionele studie beschreven van het werkproces en een werd er een inventarisatie en risico-evaluatie gepresenteerd van de gebruikte chemische stoffen. Zowel de classificatie van potentiële sensibiliserende stoffen/irriterende chemicaliën als een kwalitatieve analyse van blootstelling aan deze chemicaliën werden beschreven. Medewerkers werden onderzocht en geïnterviewd door middel van de zogenoemde ‘Nordic Occupational Skin Questionnaire’ (NOSQ-2002/LONG). De risico’s van OSDs in de onderzochte leerlooierijen waren voornamelijk gerelateerd aan blootstelling van de huid van de medewerkers aan chemicaliën in warme en vochtige omgevingscondities We stelden een “leerlooierij werk reeks” samen van allergenen die ook kunnen worden overwogen voor patchtesten. Een aantal van deze allergenen kunnen ook overwogen worden het patchtesten van patiënten met (leer)schoendermatitis.A series of studies into the skin exposure and the occurrence of occupational skin disese (OSD), primarily occupational contact dermatitis (OCD) among leather and shoe factory workers, and shoe dermatitis patients in Indonesian are described in this thesis. Although leather and shoe industries have existed in Indonesia for several decades and more than thousands of workers are employed in the medium and large factories, occupational skin diseases in these factories have not been fully studied. An investigation into the hazardous chemicals and physical agents encountered by workers in this industry, and the related occupational skin diseases is thus highly relevant. Also, shoe dermatitis, a troublesome disease among leather and shoe consumers, need further elucidation, as do the important allergens that have been unravelled as cause of these diseases. We did a cross-sectional study on the observation of the working process and an inventory and risk assessment of the chemical used. Classification of chemicals as potential sensitizers/irritants and qualitative assessment of exposure to these chemicals were presented. Workers were examined and interviewed using Nordic Occupational Skin Questionnaire (NOSQ-2002/LONG.Shoe dermatitis is a form of contact dermatitis resulting from exposure to shoes. We performed a study focuses primarily on as yet unexplored shoe dermatitis cases in Indonesia. Our study was a prospective study, following actual patients with skin problem of the feet. The most frequent relevant sensitizers were rubber allergens followed by preservatives, shoe adhesives and leather materials. We reported 2 shoe dermatitis patients who showed no positive reactions to shoe allergens but did give positive reactions to an extract from the shoe materials. We had performed chemical analyses with Thin Layer Chromatography (TLC) and Gas Chromatography-Mass Spectrometry (GCMS) to find substances causing the problems