De stedelijke cultuur heeft in Nederland onderwerp, doel en methode van de architectuurgeschiedenis in hoge mate bepaald. Architectuur en stedebouw staan in deze historische discipline nog altijd centraal, en dat geldt ook voor een instelling als de monumentenzorg en voor de monumentenbeleving in het algemeen. Landschap en tuin zijn synoniem met natuur, en worden daarom meestal het domein geacht van de bioloog, de landschapsarchitect of d historisch geograaf. De historicus beziet het landschap als in termen van landbouw, de kunsthistoricus houdt zich bezig met de landachapschilderkunst, maar zelden zijn tuin en landschap het onderwerp van interdisciplinair architectuur- of cultuurhistorisch onderzoek. ... Zie: Introducti