Deze dissertatie beschrijft de structuurontwikkeling in vezels die gemaakt zijn van twee nieuwe flexibele polymeren, te weten het perfect alternerende etheenkoolmonoxide copolymeer (polyketon; POKC2) en een polyalcohol (PAI) gemaakt door reductie van het polyketon. Beide polymeren zijn opgebouwd uit een 1,4-rangschikking van de polaire functionaliteit. De pakkingsdichtheid van de polyketon ketens in het kristalrooster is echter veel hoger dan die van het polyalcohol. De (orthorhombische) kristalstructuur, die gevonden is in POKC2 vezels bij kamertemperatuur (POK-a), verschilt van de structuur zoals eerder gevonden is in niet perfect alternerende copolymeren (POK-ß)