Pathophysiological aspects of lifestyle and the kidney

Dit proefschrift onderzoekt de rol van verschillende leefstijlfactoren in het ontstaan, progressie en behandeling van nierschade. Lichaamsbeweging, conditie en voeding zijn terug te vinden in lichaamssamenstelling (spiermassa, vetmassa). We onderzochten daarom de rol van spiermassa, vetmassa en een centrale vetverdeling - waarbij het vet rondom de buik gelokaliseerd is: de “appelvorm” - als renale risicofactoren. Een lage spiermassa in nierpatiënten met suikerziekte bleek gepaard te gaan met een verhoogd risico op overlijden. We pleiten daarom voor aandacht voor conditieverbetering bij de begeleiding van deze patienten. Voorts bleek een “appelvorm” gepaard te gaan met een verhoogde druk in de kleine bloedvaatjes in de nier, vooral als er ook sprake is van overgewicht. We vonden bovendien dat een hogere bloeddruk in de kleine nierbloedvaatjes bijdraagt aan nierschade op de lange termijn bij de mens: dit verband werd reeds lang vermoed, maar was bij de mens nog nooit bewezen. Op grond hiervan pleiten we voor meer aandacht voor een gezond gewicht bij de begeleiding van de nierpatiënt. Tenslotte deden we aan aantal studies naar de rol van zoutbeperking bij nierschade. Hoewel aanbevolen bij nierpatienten, was het effect bij nierpatienten met suikerziekte tot dusverre niet onderzocht. Wij vonden dat een lichte zoutbeperking uitgesproken gunstige effecten heeft op bloeddruk, cholesterol en urine-eiwit bij deze patiënten. Ook bij suikerziekte is zoutbeperking dus gunstig. Bovendien vermindert het ontsteking en bindweefselvorming in patiënten met chronische nierziekte. We concluderen dat lichaamsbeweging, een gezond gewicht, en zoutbeperking van belang zijn voor de nierpatient en dat leefstijl-management een integraal onderdeel zou moeten zijn van de begeleiding van deze patienten