Working effectively towards rehabilitation goals:long-term outcome of a randomised controlled trial of the Boston psychiatric rehabilitation approach

ACHTERGRONDIn Nederland is de individuele rehabilitatiebenadering (irb) één van de rehabilitatiemethodieken die het breedst is geïmplementeerd. Er is tot nu toe weinig onderzoek gedaan naar de effectiviteit van de benadering.DOELInzicht in de effecten van de irb op het bereiken van individuele rehabilitatiedoelen, sociaal functioneren, empowerment, zorgbehoeften en kwaliteit van leven bij mensen met ernstige psychiatrische aandoeningen (epa).METHODEIn gerandomiseerd gecontroleerd multicenteronderzoek (trialregistratienummer isrctn73683215) werden mensen met epa at random toegewezen aan in de irb opgeleide hulpverleners (n = 80) of aan hulpverleners die gebruikelijke zorg bij rehabilitatiewensen boden (care as usual, cc, n = 76). De primaire uitkomst was het bereiken van door de patiënten zelf gestelde doelen. De secundaire uitkomstmaten waren: verandering in de werksituatie, mate van zelfstandig wonen, zorgbehoeften, empowerment en kwaliteit van leven. De effecten werden gemeten na 12 en 24 maanden.RESULTATENDe mate waarin doelen werden bereikt, was substantieel hoger bij de irb (gecorrigeerd risicoverschil: 21%, 95%-bi: 4-38; number needed to treat (nnt) = 5). De benadering was ook effectiever op het gebied van arbeidsparticipatie (irb: 21% gecorrigeerde toename, cc: 0% gecorrigeerde toename; nnt= 5), maar niet op de andere secundaire uitkomstmaten.CONCLUSIEDe resultaten laten zien dat de irb effectiever is bij de ondersteuning van patiënten met epa bij het bereiken van zelf geformuleerde rehabilitatiedoelen en bij het bevorderen van sociale participatie.BACKGROUND: In the Netherlands the Boston psychiatric rehabilitation approach (bpr) is one of the most widely implemented rehabilitation methods. So far, little research has been done on the efficacy of this approach.AIM: To investigate the effect of bpr on the attainment of personal rehabilitation goals, social functioning and empowerment and on care requirements and quality of life in persons with severe mental illness (smi) in the Netherlands.METHOD: In a multicentre randomised controlled trial (rct:CLINICAL TRIAL REGISTRATION NUMBER: isrctn73683215) patients with smi were randomly assigned to bpr (n = 80) or 'care as usual' (cau; n = 76). The primary outcome was the attainment of the rehabilitation goal as formulated by the patient. The secondary outcomes were a change in the work situation and in the degree of independent living, in care requirements (Camberwell Assessment of Needs), in empowerment (Personal Empowerment Scale) and in the quality of life (who-qol). The effects were tested at 12 and 24 months.RESULTS: The degree of goal attainment was substantially higher in bpr at both 12 months (adjusted risk difference: 16%; 95%ci, 2 to 31; nnt = 7) and 24 months (adjusted risk difference: 21%, 95%ci, 4% to 38%; nnt = 5). The approach was also more effective in the area of societal participation (bpr: 21% adjusted increase, cau: 0% adjusted increase; nnt = 5), but not in the other secondary outcome measures.CONCLUSION: The results suggest that bpr is effective in supporting patients with smi to reach self-formulated rehabilitation goals and in enhancing their societal participation.