On antibiotic resistance

“Over antibioticumresistentie”Antibioticumresistentie in ziekteverwekkende bacteriën vormt een ernstige bedreiging voor de volksgezondheid. Het onderzoek beschreven in dit proefschrift was daarom gericht op het ontrafelen van mechanismen die leiden tot antibioticumresistentie en op het vinden van nieuwe methoden voor het bestrijden van resistente bacteriën. Zo werd allereerst onderzoek gedaan naar de regulatie van een bacteriële efflux-pomp voor antibiotica. Hieruit bleek dat de aanmaak van deze pomp gereguleerd wordt door een mechanisme, dat de snelheid van de eiwitsynthese in de bacteriecel detecteert. Als de eiwitsynthese door bepaalde antibiotica wordt vertraagd dan wordt de expressie van de pomp geactiveerd met antibioticumresistentie als mogelijk gevolg. In een ander onderzoek werd aangetoond, dat. Langzame groei is mogelijk van voordeel voor bacteriën, omdat ze dan minder gevoelig zijn voor de dodelijke effecten van antibiotica. Een volgend onderzoek aan de belangrijke ziekteverwekker Staphylococcus aureus liet zien, dat deze bacterie een mechanisme heeft om DNA uit het leefmilieu op te nemen. Dit speelt waarschijnlijk een rol bij de verwerving van nieuwe antibioticumresistentiegenen, waardoor S. aureus snel resistent kan worden tegen diverse antibiotica. Omdat vaccinatie goede bescherming kan bieden tegen resistente ziekteverwekkers, werden nieuwe aangrijpingspunten voor de ontwikkeling van een vaccin tegen S. aureus opgespoord. Het laatste hoofdstuk in dit proefschrift beschrijft een onderzoek naar de ontwikkeling van een antimicrobiële “microhandschoen”, als alternatief voor de huidige handdesinfectiemiddelen. Alles tesamen beschouwd heeft het onderhavige promotieonderzoek nieuwe inzichten opgeleverd met betrekking tot het ontstaan, de verspreiding en de bestrijding van antibioticumresistentie