Fouten van huisartsen

Het onderwerp van dit boek is ’fouten van huisartsen’. Dit is een breed,vrijwel onontgonnen onderzoeksterrein, dat vanuit veel invalshoeken is te doorvorsen Ons doel hierbij was tweeërlei: a) inzicht krijgen in wat er fout gaat in de huisartspraktijk; b) mogelijkheden exploreren om fouten te voorkómen. Wij hebben twee vragen geprobeerd te beantwoorden: a) wanneer vinden huisartsen dat er sprake is van een fout, wat voor fouten maken huisartsen en hoe gaan ze daar mee om? b) welke mogelijkheden zijn er om fouten te voorkómen? Hiertoe hebben we verschillende onderzoeken uitgevoerd. Het uitgangspunt hierbij was dat de huisarts zelf als deskundige en informant optrad. De belangrijkste redenen hiervoor waren: • onderzoekspragmatisme: het is een gevoelig onderwerp en artsen hebben van oudsher het alleenrecht om over de inhoud van hun werk te oordelen. Een andere keuze zou het onderzoek problematisch hebben gemaakt; • beleidspragmatisme: uiteindelijk moeten huisartsen kunnen leren van hun fouten. Voor de optimalisering hiervan is een bepaalde systematiek nodig. Het is bekend dat eigen ontwikkelde systematiek beter werkt dan een door anderen bedachte en aangeboden systematiek. In deel I van dit proefschrift exploreren we het vóórkomen van fouten, in deel II onderzoeken we de mogelijkheden tot preventie van fouten