On the awkwardness of spatial development theories against the crisis

Η παρουσίαση της επιχειρηματολογίας επιχειρεί αρχικά να συνοψίσειτη διαδρομή των διαδοχικών προσπαθειών, αποτυχιών και επιτευγμάτων, του προγραμματισμού της χωρικής ανάπυξης που ακολούθησαν την ενεργειακή κρίση του 1970. Η δεύτερη ενότητα εστιάζει στη σχέση του τοπικού με το παγκόσμιο ως πρόβλημα χωρικής ολοκλήρωσης σε επάλληλα γεωγραφικά επίπεδα. Η συμβιωτική αυτή σχέση εξελίσσεται παράλληλα με την παγκοσμιοποίηση, υπερβαίνοντας τα εθνικά κράτη και τους διακρατικούς σχηματισμούς. Τέλος, διατυπώνεται ένα σύντομο συμπερασματικό σχόλιο για την ανθεκτικότητα των περιφερειών απέναντι στην πρόσφατη οικονομική κρίση.The presentation of the main argument starts with a synopsis of the successive efforts, sucesses and failures, of spatial development planning, especially after the energy crisis of the 1970s. The second step focuses upon the local/global relationships as a question of multi-level spatial integration. This symbiotic relationship intensifi es with the pace of globalisation and transcends national economies and even international groupings. Finally, instead of conclusion there is a comment on the resilience of regions with reference to the recent economioc crisis