An update on canine ehrlichiosis

Η ερλιχίωση είναι συχνή στην πράξη νόσος του σκύλου που προκαλείται από διάφορα είδη του γένους Ehrlichia, όπως οι E. canis, E. risticii, Ε. chaffeensis, E.ewingii, E. equi, E. platys, καθώς και ένα κοκκιοκυτταροτροπο είδος ή στέλεχος που δεν έχει ακόμα επίσημη ονομασία.Τα είδη αυτά εντοπίζονται στο κυτταρόπλασμα ενός ή περισσοτέρων ειδών αιμοσφαιρίων, ενώ ενδιάμεσοι ξενιστές τους είναι διάφορα είδη κροτώνων. Η λοίμωξη του σκύλου με ένα ή περισσότερα είδη του βακτηριδίου, εκδηλώνεται μεένα ευρΰ φάσμα κλινικών εκδηλώσεων με κυριότερες την ανορεξία, την κατάπτωση, την απώλεια του σωματικού βάρους, την περιφερική λεμφαδενοπάθεια, την ωχρότητα των βλεννογόνων και την αιμορραγική διάθεση. Η αναιμία, η θρομβοκυτταροπενία, η λευκοπενία, η υπερσφαιριναιμία και η πρωτεϊνουρία είναι τα συνηθέστερα εργαστηριακά ευρήματα. Η διάγνωση της νόσου εκτός από τα κλινικά και τα εργαστηριακά ευρήματα, θα βασιστεί στην κυτταρολογική εξέταση της στιβάδας των λευκών αιμοσφαιρίων-αιμοπεταλίων της στήλης του αιματοκρίτη, των λεμφογαγγλίων ή του μυελού των οστών, στην ορολογική (IFA, ELISA) ή / και στην εξέταση της αλυσιδωτής αντίδρασης της πολυμεράσης (PCR). Η δοξυκυκλίνη, σε συνδυασμό ή όχι με τη διπροπιονική ιμιδοκάρβη, είναι τα φάρμακα εκλογής για την αιτιολογική θεραπεία, ενώ η μετάγγιση αίματος, τα αναβολικά στεροειδή, τα γλυκοκορτικοειδή, οι ενώσεις σιδήρου και τα βακτηριδιοκτόνα αντιβιοτικά, συνιστούν τη βάση της συμπτωματικής και υποστηρικτικής αγωγής. Η χρησιμοποίηση των κατάλληλων εξωπαρασιτοκτόνων καθ' όλη τη διάρκεια της δραστηριότητας των κροτώνων, είναι το καλύτερο προληπτικό μέτρο.Canine ehrlichiosis is a common disease caused by several Ehrlichia species, such as E. canis, E. chaffeensis, E. risticii, E. ewingii, E. equi, E. platys, and an as yet unnamed granulocytotropic species or strain. Ehrlichia are tick-borne gram-negative bacteria that reside in the cytoplasm of various blood cells. The infected dogs, may manifest a wide spectrum of clinical signs, of which anorexia, depression, loss of body weight, peripheral lymphadenopathy, pale mucous membranes and bleeding tendency are the most common. The most consistent clinicopathologic findings are anemia, thrombocytopenia, leucopenia, hyperglobulinemia, and proteinuria. Apart from the clinical and clinicopathologic findings, diagnosis should be based on buffy coat, lymph node or bone marrow cytology, serology (ELISA, IFA) and/or the polymerase chain reaction (PCR). Doxycycline with or without imidocarb dipropionate constitute the mainstay of the etiological treatment, while blood transfusions, anabolic steroids, glucocorticosteroids, iron supplements and bactericidal antibiotics may be of some benefit in a certain number of cases. Effective tick control is of imperative importance for the prevention of the infection