Memory and migration: The turkish experience of the compulsory population exchange

Ένας από τους όρους της Συνθήκης της Λωζάννης ήταν και η υποχρεωτική ανταλλαγή του Ορθόδοξου πληθυσμού της Τουρκίας με τον μουσουλμανικό πληθυσμό της Ελλάδας. Και ενώ πολλές ανθρωπολογικές, κοινωνιολογικές και ιστορικές μελέτες ασχολήθηκαν με τη ζωή των Ρωμιών ανταλλαγέντων της Μικράς Ασίας, ελάχιστες από αυτές ασχολήθηκαν με την πρώτη γενιά των ανταλλαγέντων μουσουλμάνων της Ελλάδας. Αυτό το άρθρο εξετάζει, μέσα από την προφορική ιστορική έρευνα, την εμπειρία αυτών των ανθρώπων από την εγκατάστασή τους στη νέα τους πατρίδα, πώς βίωσαν την υποχρεωτική μετακίνησή τους στο πλαίσιο της ανταλλαγής των πληθυσμών άλλα και πώς αντιλήφθηκαν τη διαδικασία της δημιουργίας της Τουρκικής Δημοκρατίας. Η νέα αναπαράσταση της ιστορίας είναι ανεξάρτητη από κοινωνικές μνήμες. Όμως μπορεί να ενισχυθεί από την κοινοτική μνήμη, δηλαδή από τις προφορικές μαρτυρίες αυτών των ομάδων σε σχέση με τα γεγονότα που βίωσαν. Στόχος της εργασίας αυτής είναι να νοηματοδοτήσει τις ιδεολογικοπολιτικές επιδράσεις πού ασκήθηκαν στους ανταλλαγέντες μουσουλμάνους και να ερμηνεύσει την πρόσληψή τους από αυτούς λαμβάνοντας υπόψη αντίστοιχα κριτήρια