Dialog ekumeniczny według Świętego i Wielkiego Soboru Kościoła Prawosławnego, Kreta 2016. Kilka refleksji

Artykuł ma na celu zbadanie kwestii kościelnego uznania innych wspólnot chrześcijańskich w kontekście dzisiejszej dyskusji prowadzonej w obrębie wspólnot prawosławnych po Świętym i Wielkim Soborze Kościoła Prawosławnego na Krecie w 2016 r. Autor dąży do bliższego przyjrzenia się relacji między jednością Kościoła i jednością wiary, tak jak jest to rozumiane w Kościołach prawosławnych, jak i znaczeniu zawartego w dokumencie Relacje Kościoła Prawosławnego z resztą świata chrześcijańskiego „historycznego miana innych nieprawosławnych Kościołów chrześcijańskich”, z którymi Kościół prawosławny nie pozostaje w komunii. Konkludując, autor argumentuje, że właściwe rozumienie wspomnianego dokumentu powinno być bazą dialogu ekumenicznego według założeń prawosławnych.The purpose of this paper is to examine the question of the ecclesiastical recognition of the other Christian communities in the context of nowadays discussions within the Orthodox communities, after the Holy and Great Council in Crete (2016). We will look closely at the relation between the Church unity and the unity of faith, as understood by the Orthodox Churches, as well as at the meaning of the “the historical name of other non-Orthodox Christian Churches” with which the Orthodox Church is not in communion, stated by the document Relations of the Orthodox Church with the rest of the Christian world (ROCC). In the end, we will argue that ROCC if understood properly, could constitue the basis for the ecumenical dialogue on Orthodox