Educational dimensions of supporting the development of human spirituality

Autorka stawia tezę, że wspieranie rozwoju duchowości jest jednym z najważniejszych, fundamentalnych celów edukacji. Uzasadnienie tezy przeprowadza w dwóch etapach. Najpierw wyjaśnia współczesne sposoby rozumienia duchowości, jej związki z religijnością oraz miejscem przyznawanym sacrum i profanum we współczesnych społeczeństwach. Wykorzystuje w tym celu typologię relacji religii i życia społecznego Charlesa Taylora. Ostatecznie proponuje rozumienie duchowości jako podmiotowości zorientowanej w myśleniu, przeżywaniu i działaniu na przekraczanie natury, w celu świadomej, wolnej i odpowiedzialnej realizacji wartości absolutnych, uniwersalnych, ogólnoludzkich. W drugim etapie analizuje możliwości i sens edukacyjnego wspierania rozwoju duchowości. Rozważania kończy propozycja postulowanego programowego zakresu wspierania rozwoju duchowości.The author argues that supporting the development of spirituality is one of the most important, fundamental goals of education. Justification of this thesis is conducted in two stages. First, the author explains modern ways of understanding of the term “spirituality”, its relationship to religion and the rank that modern societies give to sacrum and profanum. She uses the typology of Charles Taylor’s relations between religious and social life. Finally, she proposes the understanding of spirituality as subjectivity oriented in thinking, experiencing and acting on transgressing nature, for the purpose of conscious, free and responsible realization of absolute, universal values. In the second stage the author analyzes the possibilities and the meaning of educational support for the development of spirituality. The paper ends with a proposed program of support for the development of spirituality