Towards a European nationalism? Unification trends in contemporary European nationalist movements

W Europie obserwujemy zjawisko renesansu nacjonalizmu. Zauważalny jest wyraźnie wzrost znaczenia partii odwołujących się do kategorii narodu i interesu narodowego. Niektórzy mówią wręcz o trzeciej fali nacjonalizmu po okresie nacjonalizmu demokratycznego z lat 1789–1870 i niedemokratycznego z okresu od 1886 do 1945 r., wówczas nastąpić miałby czas nacjonalizmu europejskiego. Rzeczywiście partie i ugrupowania nacjonalistyczne w poszczególnych krajach europejskich odnalazły wiele łączących je problemów, pewne uniwersalne treści wspólne im wszystkim, których chcą bronić, bądź je propagować. W związku z tym mamy do czynienia z próbami tworzenia sieci transnarodowych, walczących o wspólne cele, przeciwstawiających się zjawiskom migracji, islamizacji czy federacyjnemu modelowi integracji europejskiej.Today in Europe we can observe the renaissance of nationalism. In the countries of both Western Europe and Central and Eastern Europe we can clearly see the growing importance of the party referring to the category of the nation and national interest. Some say about the third wave of nationalism. The first wave of nationalism is democratic (1789–1870), the second wave is undemocratic (1886–1945), the third wave of nationalism is the European or Pan-European nationalism. This is probably the shape of nationalist ideas of tomorrow. Nationalist parties in various European countries have found a lot of problems connecting them. Therefore they created transnational group opposing the phenomenon of migration, islamization and European integration of the federal type