Globalism: visions and projects of global state

Coraz intensywniejsze powiązania między państwami i ludźmi, lepiej znane jako globalizacja, są dziś przesłankami do sądów o konieczności wykreowania rządów i form zarządzania na poziomie globalnym. Zgadzający się na taki ogląd utrzymują, że tylko poprzez rząd globalny / dla autora jest to globalizm / państwa i narody będą mogły kooperować na wielu polach od ekonomicznej poczynając, a politycznej i bezpieczeństwa kończąc, prowadząc dialog w sposób pokojowy, bezkonfliktowy. Brak zarządzania globalnego owocuje barierami, protekcjonizmem i warunkami sprzyjającymi konfliktom. Idea globalnego państwa jest zamysłem wprowadzenia tego, co najlepsze, w społeczność międzynarodową i uratowania jej od form zła spotykanych dziś. Zauważamy, iż globalizm ma pociągać za sobą systematyczną transformację organizacji politycznej i ekonomicznej państw umocowanych w suwerenności terytorialnej w kierunku wciąż niejasnych kształtów nieterytorialnych, nadnarodowych struktur rządzenia. Obecnie żyjemy w okresie charakteryzowanym jako „rządzenie bez rządu”. Chociaż wiele międzynarodowych instytucji jest reprezentowanych przez demokratycznie wybierane rządy, to te fakty ani są dobrze zrozumiałe, ani transparentne. Ch. Kindleberger, historyk ekonomii, powiedział pewnego razu, że państwa narodowe mogą sobie radzić politycznie, ale są zbyt małe, by znaczyć wiele kulturowo. Oczywiście jasne jest, że istniejące już instytucje niewiele znaczą dla większości ludzi i brak im politycznej legitymacji, chociaż wiele z wciąż potężniejących problemów może być rozwiązanych tylko przez współpracę międzynarodową. Zadanie łagodzenia negatywnych konsekwencji globalizacji poprzez struktury zarządzania globalnego może powiększyć zasięg potrzeb i przesłanek do efektywnej współpracy.The intensifying connections between states and peoples, better known as globalization, are now frequently presumed to create the need for governance and rule-making at the global level. According to such a view, only with global governance (for the author it is globalism) will states and peoples be able to cooperate on economic, environmental, security and political issues, settle their disputes in a nonviolent manner and advance their common interests and values. Absent of global government, states are likely to retreat behind protective barriers and re-create the conditions for enduring conflict. Global governance is thought to bring out the best in the international community and rescue it from its worst instincts. As we see, globalization entails a systemic transformation of the organization of politics and economics from the modern state system grounded in sovereign territoriality to a still unclear mode of organization that will entail non-territorial, transnational governance structures. It is a period characterized by “governance without government”. Although many of international institutions are representatives of democratically elected governments, this fact is not well understood and often not transparent. Charles Kindleberger, the economic historian, once said that nation states may be about the right size politically but are too small to be meaningful culturally. Yet, it is clear that existing institutions of global governance are not yet meaningful to most people and lack political legitimacy, although a large and growing number of significant problems can only be dealt with internationally. The task is to resolve the negative consequences of globalization through a governance structure responsive to a wide range of needs and concerns and consistent with effective participatory