The Establishment of Compulsory Insurance of Church Properties in Poland

Idea obowiązkowego ubezpieczania budynków kościelnych od ognia została wprowadzona na ziemiach polskich na większą skalę w 1803 r. Jako pierwszy zastosował ją w praktyce zaborca pruski, jednak po utworzeniu Królestwa Polskiego zachowano przymusowe ubezpieczenia od pożarów na tych ziemiach podległych teraz władztwu rosyjskiemu. W ten sposób na znacznym obszarze ziem polskich pod zaborami rozciągnięto tytułowy obowiązek, przyzwyczajając ludność do nowych sposobów zabezpieczania swojego majątku przed skutkami nagłych i niespodziewanych zdarzeń losowych. Po utworzeniu niepodległego państwa polskiego obowiązkowe ubezpieczenia nieruchomości kościelnych od ognia zostały uznane za normę obowiązującą na przeważającym obszarze kraju. Wyjątkiem pozostawały ziemie dawnego zaboru pruskiego, które nie zostały objęte przymusem asekuracji budowli od ognia.The idea of compulsory fire insurance for church buildings was introduced in Poland on a larger scale in 1803. It was the first to use it in practice by the Prussian invaders. Following the establishment of the Kingdom of Poland, compulsory fire insurance was maintained just in the lands under Russian rule. In this way, the title obligation to insure one’s property against the consequences of sudden and unexpected random events was extended under the partitions. Following the establishment of an independent Polish state, compulsory fire insurance of church property was recognized as the norm in force in most of the country. The exception were the lands of the former Prussian partition, which were not covered by the compulsion to protect the building from fire