Prezydencjalizacja wyborów parlamentarnych. Kazus polskiej elekcji z 2015 roku

Problemem podjętym w niniejszym artykule jest upodabnianie się elekcji parlamentarnych do prezydenckich. Celem artykułu jest zbadanie stopnia upodobnienia się polskich wyborów do Sejmu z 2015 r. Do próby zaliczono osiem komitetów, które zarejestrowały listy we wszystkich 41 okręgach wyborczych (PiS, PO, Kukiz ’15, Nowoczesna Ryszarda Petru, Zjednoczona Lewica, PSL, KORWiN oraz Partia Razem). Z uwagi na fakt, że realne szanse na zostanie w 2015 r. premierem mieli kandydaci dwóch największych partii, największa uwaga została skoncentrowana na kampanii PiS i PO. Badanie obejmuje okres czterech ostatnich tygodni kampanii wyborczej. Analizę oparto na sześciu płaszczyznach: (1) cele wyborów (2) nominacje kandydatów, (3) główny produkt kampanii, (4) strategia wyborcza, (5) relacjonowanie kampanii przez środki społecznego przekazu oraz (6) figura przeciwnika.The aim of this article is to examine to what extent the Polish parliamentary election of 2015 adopted features typical of the presidential ones. The author takes into consideration 8 committees that registered their lists in all the 41 voting constituencies (Law and Justice, Civic Platform, Kukiz ’15, Modern of Ryszard Petru, United Left, Polish People’s Party, KORWiN and Razem Party). Due to the fact that only the leading candidates of the Civic Platform (PO) and the Law and Justice (PiS) had a real chance to become the Prime Minister, the study will focus on these two major political parties. The analysis will concentrate on the last four weeks of the campaign and is conducted at six levels: (1) the aim of the election, (2) the nomination of candidates, (3) the main product of the campaign, (4) the campaign strategy, (5) the reports of the mass media and (6) the figure of the opponent