Pedagogical Conditions of the Sense of Coherence

Celem artykułu jest przedstawienie refleksji na temat pedagogicznych możliwości kształtowania poczucia koherencji. Opierając się na dokonanej analizie badań dotyczących uwarunkowania rozwoju poczucia koherencji, które znajdują się w bazach (Ebsco, Web of Science, Google Scholar) oraz polskich zasobach bibliotecznych, wskazano jak można kształtować poczucie koherencji, odnosząc się do założeń pedagogiki personalistycznej. Na podstawie przeprowadzonych analiz można stwierdzić, że w procesie wychowania kształtowanie cech życia osobowego, takich jak poznanie, miłość, wolność czy religijność może służyć rozwojowi poczucia koherencji. Pomocą w formowaniu silnego poczucia koherencji mogą być metody zadaniowe. Wydaje się, że proponują one taki rodzaj oddziaływania na wychowanka, który służy kształtowaniu doświadczeń życiowych ważnych w rozwoju poczucia koherencji, jednocześnie też uwzględnia przywołane założenia pedagogiki personalistycznej.The aim of the article is to present reflections on the pedagogical possibilities of shaping the sense of coherence. Based on the analysis of research on the determinants of the development of the sense of coherence, which can be found in databases (Ebsco, Web of Science, Google Scholar) and Polish library resources, I point out how the sense of coherence can be shaped, referring to the assumptions of personalistic pedagogy. Based on the analyses that were carried out, it can be said that in the process of upbringing, shaping the characteristics of personal life such as cognition, love, freedom, and religiousness can serve the development of the sense of coherence. Task-oriented methods may be helpful in forming a strong sense of coherence. It seems that those methods suggest the kind of influence on a pupil that is used to shape life experiences important in the development of the sense of coherence, at the same time taking into account the above-mentioned assumptions of personalistic pedagogy