Neuromodulacja bipolarna nerwu pośrodkowego za pomocą pulsacyjnego prądu o częstotliwości radiowej w leczeniu zespołu cieśni nadgarstka – doniesienie wstępne

INTRODUCTION: The results of direct surgical release of the median nerve in patients with carpal tunnel syndrome are frequently far from being satisfactory. Aim of the presented study is to assess the early results of bipolar pulsed radiofrequency (PRF) neuromodulation of the median nerve (MN) for treatment of carpal tunnel syndrome (CTS). MATERIAL AND METHODS: Fifteen adult patients with CTS (10 women and 5 men, mean age 58.5 years) were treated. The bipolar technique of neuromodulation was applied, with confirmation of the correct electrode position by neurophysiological examination. The study protocol included the Boston Carpal Tunnel Questionnaire (BCTQ), Numerical Rating Scale (NRS) for pain assessment and tip pinch strength assessment performed before neuromodulation as well as 4 and 12 weeks after treatment. Moreover, the sensory nerve conduction velocity (SNCV) was assessed before and 12 weeks after the intervention. RESULTS: A significant improvement in symptom severity (33.53 ± 8.25 at the baseline vs. 18.33 ± 11.06 and 25.67 ± 12.39 at 4 and 12 weeks) and functional status (21.0 ± 5.79 vs. 12.07 ± 7.20 and 17.73 ± 9.09) BCTQ subscores, as well as tip pinch strength (3.39 ± 1.68 vs. 5.86 ± 1.98 and 4.93 ± 2.22) were observed. A reduction in pain and improvement in SNCV were also found, but did not reach statistical significance. CONCLUSIONS: Bipolar PRF neuromodulation of MN is a promising therapeutic tool for patients with CTS and could potentially be an alternative to direct surgical release of MN. A longer follow-up period is required to assess the longevity of clinical improvement after the treatment.WSTĘP: Wyniki chirurgicznego odbarczenia nerwu pośrodkowego u części chorych z zespołem cieśni nadgarstka są niezadowalające. Celem pracy jest ocena wczesnych wyników leczenia zespołu cieśni nadgarstka (carpal tunnel syn-drome – CTS) za pomocą bipolarnej neuromodulacji nerwu pośrodkowego (median nerve – MN) z użyciem prądu o częstotliwości radiowej w trybie pulsacyjnym (pulsed radiofrequency – PRF). MATERIAŁ I METODY: Leczeniu poddano 15 dorosłych pacjentów z CTS (10 kobiet i 5 mężczyzn, średni wiek 58,5 roku). Zastosowano technikę bipolarnej neuromodulacji z użyciem prądu PRF. Prawidłowość położenia elektrod potwierdzano neurofizjologicznie. Protokół badania składał się z kwestionariusza objawów zespołu cieśni nadgarstka (Boston Carpal Tunnel Questionnaire – BCTQ), skali numerycznej NRS (Numerical Rating Scale) dla oceny bólu oraz oceny siły mięśniowej przed neuromodulacją oraz 4 i 12 tygodni po leczeniu. Ponadto oceniano szybkość przewodnictwa czuciowego w nerwie pośrodkowym (sensory nerve conduction velocity – SNCV) przed i 12 tygodni po interwencji. WYNIKI: Stwierdzono znamienną poprawę w zakresie podskal BCTQ dotyczących ciężkości objawów (33,53 ± 8,25 przed zabiegiem vs. 18,33 ± 11,06 i 25,67 ± 12,39 po upływie 4 i 12 tygodni od zabiegu) oraz stanu czynnościowego (21,0 ± 5,79 vs. 12,07 ± 7,20 i 17,73 ± 9,09), a także poprawę siły mięśniowej (3,39 ± 1,68 vs. 5,86 ± 1,98 i 4,93 ± 2,22). Ponadto stwierdzono redukcję bólu i poprawę SNCV, jednak parametry te nie osiągnęły znamienności statystycznej. WNIOSKI: Neuromodulacja nerwu pośrodkowego za pomocą prądu PRF przeprowadzona techniką bipolarną jest obiecującą metodą leczenia pacjentów z CTS i może być alternatywą dla chirurgicznego uwolnienia nerwu pośrodkowego. Dla oceny trwałości poprawy klinicznej po zastosowanym leczeniu konieczny będzie dłuższy okres obserwacji